บางหลวง ตลาดเก่าเหล่าเต๊งไม้

สายน้ำสีน้ำตาลขุ่นของแม่น้ำสุพรรณ แม่น้ำนครชัยศรี แม่น้ำท่าจีน (แม่น้ำสายเดียวกันแต่มีหลายชื่อ ตามแต่เจ้าของถิ่นจะเรียก) ไหลเอื่อยผ่านหน้าท่าน้ำ มองจากเรือขึ้นไปเห็นเรือนแถวไม้สามสี่แถวเรียงราย มองทะลุเข้าไปยังเห็นผู้คนขวักไขว่ ซื้อขายสินค้ากันอย่างคึกคัก และนั่นเราเรียกมันว่า "ตลาด"

ว่าไปแล้วเรือนแถวไม้ ของ ต. บางหลวง อ. บางเลน จ. นครปฐม นี้ ไม่อาจนับได้ว่าเป็น "ตลาด" ในความหมายของตลาดสดขายพืชผัก ปลา ผลไม้ แกง กับข้าว แต่เป็น "ชุมชนตลาด" ที่ขายสินค้าหลากหลายประเภทสำหรับคนสวนคนนา ที่พายเรือออกมาซื้อข้าวของ หาของกิน แม้กระทั่งมาชมมหรสพ

ตลาดบางหลวงแห่งนี้จึงมิเพียงมีแต่ร้านขายสินค้าประเภทสินค้าการเกษตร ปุ๋ย ยาฆ่าแมลง เมล็ดพันธุ์ผัก มีด จอบ เสียม ร้านตีเหล็ก ตีมีด หรืออุปกรณ์ก่อสร้าง รวมไปถึงเสื้อผ้า จาน ชาม ถาดสังกะสี ปิ่นโต และสารพัน อันเป็นสิ่งจำเป็นต่อการดำรงชีวิต ยังมีทั้งร้านถ่ายรูป ร้านขายยา ตลาดสด ร้านกาแฟ ร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านโชห่วย ไปจนถึงโรงหนัง วิกบางหลวง

ในห้วงยามที่ใครต่อใครพากันหวนหาอดีตอันงดงาม และชีวิตที่เนิบนิ่งช้า ล้วนมองกลับไปที่ชีวิตยามเด็ก คนต่างจังหวัดล้วนคุ้นเคยกับ "ตลาด" ลองถามเพื่อนๆ ที่เกิดต่างจังหวัดได้ว่า ตลาดเช้านั้นมีชีวิตชีวาขนาดไหน ก่อนไปโรงเรียนแม่จะพาไปกินขนมจีนบ้าง ก๋วยเตี๋ยวบ้าง ข้าวมันไก่ หมูแดง อะไรก็ต้องกินที่ตลาด

ไม่เหมือนเด็กนักเรียนประถมสมัยนี้ เห็นต้องนั่งกินข้าวในรถ หรือไม่ก็ต้องรีบไปให้ถึงโรงเรียน แล้วแถบหน้าโรงเรียนก็จะมีของกินขาย มีทั้งเก่าแกโบราณแบบโจ๊กหมูใส่ไข่ ข้าวมันไก่ ข้าวต้ม ไปจนถึงนมสด ใส่คอร์นเฟลกรสชอคโกแลต หรือแพนเค้ก

รสชาติของการไปเที่ยวตลาดเก่าจึงอยู่ที่การสัมผัสกับอารมณ์ในอดีต บ้างบางคนสนใจในสถาปัตยกรรม ลวดลาย กระเบื้องหลังคา บานหน้าต่าง และเหล่าเต๊งไม้ (เหล่าเต๊งที่สอบถามจากคนแต้จิ๋ว ก็คือชั้นบนนั่นเอง) รอยริ้วของเนื้อไม้ บรรยากาศร้านกาแฟ และบรรจงกดชัตเตอร์ถ่ายภาพ บ้างบางคนสนใจในอาหารการกินท้องถิ่น อย่างชุนเปียะ หรือผักกุยช่ายผัดผสมหมู กุ้งแห้ง ห่อแผ่นแป้ง ทอดคล้ายปอเปียะ ขนมโบราณของคนแต้จิ๋ว มีขนมไทยหลากหลาย ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ และของกินสารพัดโดยจะมีขายเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ส่วนวันธรรมดาก็มีของกินธรรมดาๆ ที่ชาวบ้านกินกัน

การเดินเที่ยวในตลาด ใครที่ไปในวันธรรมดาก็จะมองเห็นบ้านเรือน วิถีชีวิตผู้คนได้ง่ายกว่า แต่อาจจะดูเงียบเหงา เพราะบางบ้านบางร้านอาจปิด หรือเปิดขายสินค้าที่เราดูแล้วเป็นของธรรมดาๆ (ถ้าเราตีความ "ความคึกคัก" ด้วยร้านรวงหลายร้อยร้านขายของกินน่าตื่นเต้น เสื้อยืดสกรีนข้อความเท่ๆ ให้รู้ว่ามาถึงตลาดแล้ว)

ในตลาดนอกจากร้านค้าขายแล้ว ยังมีผู้ที่ให้ความสนใจกับอดีต จัดทำพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น แสดงสิ่งละอันพันละน้อย ทั้งจักรยานเก่า รถลาก กระป๋องใส่สินค้า เสื้อกันฝนสมัยสงครามโลก และอื่นๆ อีกมาก เป็นทั้งจุดถ่ายรูปที่ดี และน่าชม หรือจะเดินแวะเข้าไปในร้านถ่ายรูปเก่า ที่มีภาพในอดีตของตลาดให้ชม หรือร้านตัดผมเก่าแก่ ทั้งยังมีวิกบางหลวง ที่มีใบปิดหนังอินทรีแดง ขนาดใหญ่ให้ถ่ายรูปย้อนอดีต เรียกว่าเดินเล่นกันสองสามชั่วโมงได้สบายๆ

จุดเด่นของเรือนแถวไม้อายุนับร้อยปีที่สร้างมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ซ่อมเสริมต่อเติมมาจนถึงปัจจุบันนี้ คือเป็นเรือนไม้เก่าแก่โบราณที่ยังมีผู้คนใช้ชีวิตอยู่อย่างปกติ ถ้าคุณชื่นชอบการไปเที่ยวตลาด สัมผัสชีวิตช้าๆ และมองชีพจรของชีวิตเต้นไปตามจังหวะปกติธรรมดา แนะนำให้ไปตลาดแห่งนี้ในวันธรรมดา

แต่ถ้ายังชอบผู้คนจำนวนมาก ตื่นเต้นไปกับสินค้าหลากหลาย และเข้าคิวรอกินขนมโบราณ แย่งชิงเก้าอี้ในร้านอาหาร ถ่ายรูปโดยระวังไม่ไห้ติดคนข้างหลัง (ท้าทายการควบคุมกล้องให้ชัดตื้น) ตลาดบางหลวงเสาร์-อาทิตย์ สุดสัปดาห์ ก็สนุกสนานไม่แพ้ตลาดอื่นๆ เช่นกัน

 

เรื่อง/ภาพประกอบโดย : อนุรัตน์ วัฒนาวงศ์สว่าง