โรยตัวน้ำตกผาเขียว

โรยตัวน้ำตกผาเขียว

มิถุนายน 2547

จะเด็ด...เรื่อง / ภาพ

ฮัลโหล! พี่ต้นตอนนี้ไปถึงหรือยังครับ? ผมถามพี่ต้นผ่านทางโทรศัพท์มือถือ ในขณะที่กำลังนั่งรถจิ๋วไปยังจุดนัดหมายที่นัดนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งไว้ ถึงแล้วจ้า รถตู้ก็มาถึงแล้ว แต่คนยังมาไม่ครบนะจ๊ะ พี่ต้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงสดใสตามแบบฉบับของเธอ พวกผมเกือบไปถึงแล้วเหมือนกันครับ ผมบอกพี่ต้นแล้วก็วางหู ในใจกลับมาคิด ๆ ดูว่า วันนี้เราจะเจอนักท่องเที่ยวแบบไหนกันนะ แล้วพวกเค้าจะลุยกันหรือป่าว จะสนุกกับพวกเราได้มากขนาดไหน และกิจกรรมที่พวกเราเตรียมไว้ให้จะได้รับการตอบรับมากน้อยแค่ไหน เพราะนี่เป็นทริปแรกที่พวกเราจัดกิจกรรมนี้ให้กับนักท่องเที่ยว และอาจจะเป็นครั้งแรกของนักท่องเที่ยวบางคนเหมือนกันที่จะได้ทำกิจกรรมผจญภัยนี้ .....ผมกำลังพานักท่องเที่ยวไป โรยตัวลงน้ำตกผาเขียว

ที่จุดนัดหมายผมได้พบกับกลุ่มนักท่องเที่ยวจากบริษัท คูนี่ ทราเวล จำกัด หนึ่งในนั้นมีคุณฟิโอน่า คนที่เคยไปเที่ยวถ้ำทิพุเชะกับเรารวมอยู่ด้วย คุณฟิโอน่าเล่าให้ฟังว่าอยากให้พนักงานในบริษัทได้มาเที่ยวแบบลำบาก ๆ ร่วมกันบ้าง ก็เลยจัดให้มาเที่ยวกับทีมไฮเปอร์ฯ (เอ.... จะรู้สึกดีใจดีไหมเนี้ย) พอทุกคนมากันครบ พวกเราก็เริ่มออกเดินทางกัน

จุดหมายปลายทางในทริปนี้อยู่ที่ บ้านห้วยอู่ล่องรีสอร์ท อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี หมู่บ้านอู่ล่อง เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ชายป่าใหญ่ ซึ่งแทบไม่น่าเชื่อเลยว่า จะมีน้ำตกสวย ๆ ซุกซ่อนอยู่มากมาย ทั้งที่ค้นพบแล้ว เช่น น้ำตกผาม่าน, น้ำตกพงพนา หรือ น้ำตกผาพนา , และน้ำตกเขาเขียว หรือ น้ำตกผาเขียว ส่วนน้ำตกที่ยังไม่ได้ค้นพบและยังไม่มีการตั้งชื่อก็มีอยู่หลายแห่ง

น้ำตกผาเขียว เป็นน้ำตกที่ชาวบ้านเล่าขานถึงความสวยงามมานานแล้ว ตั้งแต่สมัย ปู่ ย่า ตา ทวด มีต้นน้ำมาจากป่าเขาพระฤษีบ่อแร่ ซึ่งยังคงเป็นป่าสมบูรณ์ เป็นน้ำตกที่ไม่ค่อยมีใครเข้ามาสัมผัสมากนัก เนื่องจากเป็นน้ำตกใหม่ที่ซุกซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา บวกกับเส้นทางเป็นตัวกำหนดผู้เข้าชม เพราะมีแต่รถโฟล์วีลเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้

พวกเรามาถึงที่พัก กันประมาณ 11 โมง เก็บข้าวของเข้าห้องพัก เปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมลุย แล้วออกมาทานข้าวเที่ยงกันก่อน อาหารที่นี่อร่อยสุด ๆ กินกันได้เต็มที่ เพราะอีกประเดี๋ยวจะต้องออกแรงกันอีกเยอะเลย หลังจากทานข้าวเสร็จ นักท่องเที่ยวทุกคนจะมานั่งรับฟังการชี้แจงเบื้องต้นโดยพี่โจอู่ล่อง เกี่ยวกับการเดินทางโดยรถออฟโรด การเที่ยวน้ำตกอย่างปลอดภัย และการช่วยกันดูแลสภาพแวดล้อมในป่า ส่วนทีมไฮเปอร์ฯได้แนะนำอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่จะใช้กันในวันนี้ และที่จะลืมไม่ได้คือเรื่องของความปลอดภัย ที่จะต้องมาเป็นอันดับแรก

ทีนี้ก็มาถึงการแนะนำตัวกันบ้าง ทีมไฮเปอร์ฯที่ไปในครั้งนี้ มี 4 คน คือพี่ต้น เพชร จิ๋วและผม ส่วนมุมแดง อุ้ย!! ลืมไปคิดว่าพากษ์มวย ส่วนทางด้านนักท่องเที่ยวก็จะมี คุณแฟลิค (ฝรั่งใจดีเป็นหัวหน้าคณะ) คุณฟิโอน่า (ฝรั่งสาวสวยแถมพูดไทยได้ชัดมาก ๆ ) พี่แหม่ม (พี่สาวจอมลุย) ป้าบุ๋ม (หรือพี่บุ๋ม นางแบบประจำคณะ) พี่สายันต์ (ชายหนุ่มผู้มากับความเงียบ) พี่เพียว (พี่ชายมาดเข้ม) คุณผิง (สาวหมวยจอมลุย) คุณเอ๋ (สาวเงียบ ๆ แต่ลุยเหมือนกัน) คุณโจอี้ (แผนกวินพันธุ์ไทย) และคุณจู (สาวขี้อายใจกล้า) รวมทั้งหมด 10 คน

หลังจากทำความรู้จัก (แซว) กันพอหอมปากหอมคอ (จะดูดดื่มไปไหมเนี้ย) ก็กระจายกันไปนั่งรถออฟโรดที่จัดไว้ให้ 2 คัน เส้นทางไปน้ำตกผาเขียวจะอยู่ด้านหลังหมู่บ้านอู่ล่องเข้าไปในป่า รถจะวิ่งไต่ระดับความสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ข้ามลำห้วยเล็ก 2 -3 ลำห้วย ก่อนจะไต่ขึ้นเขาสูงชัน จับแน่น ๆ นะคร้าบบบ ผมตะโกนบอกพวกที่นั่งอยู่ด้านหลัง ไม่นานนักเสียงรถ 4WD ก็ดังขึ้นพร้อมกับความเร็วของรถที่ส่งขึ้นเนินสูงชัน ตัวรถโยกซ้ายเอียงขวา โขยกเขยกไปมา เสียงร้องชอบใจของคนที่นั่งด้านหลังดังมาเรื่อย ๆ จนรถขึ้นไปสุดเนินก็มีเสียงร้องมาว่า เอาอีก ๆ ไม่ทันขาดคำผมก็ตะโกนกลับไปว่า จับแน่น ๆ ระวังหัวชนกันนะ เราจะขึ้นอีกเนินนึงแล้ว เสียงเฮจากด้านหลังก็ดังขึ้นอีก ความสนุกสนานในการนั่งรถออฟโรดมีเข้ามาเรื่อย ๆ สลับกับการชื่นชมทิวทัศน์ และป่าไม้ไปตลอดเส้นทาง

สุดทางรถออฟโรดจะมีแคร่ให้นั่งพักและเตรียมตัวเดินป่า บริเวณนั้นมีห้องน้ำไว้บริการด้วย พวกเราทั้งหมดต่างใส่อุปกรณ์ป้องกันกันอย่างขะมักเขม้น เอาสนับศอกใส่ที่คอ เอาสนับเข่าคาดที่หัว เอาหมวกมาสวมคาง ไม่ใช่!!! ไม่ได้ใส่อย่างนั้น ล้อเล่นน่ะครับ ก็ใส่กันอย่างถูกต้องถูกวิธีละครับ แฮะ ๆ ก็พวกผมคอยตรวจเช็คอยู่จะใส่ผิดได้ยังไง เตรียมตัวกันเสร็จมองไปมองมาแต่ละคนดูเท่ห์ไม่เบา มา ๆ มาถ่ายรูปเก็บเอาไว้หน่อย แชะ!! นี่... เอาไว้ดูว่าก่อนเที่ยวกับหลังเที่ยว สภาพต่างกันยังไง หุหุ เอ้าพร้อมแล้วก็เดินตามข้าพเจ้ามา

เส้นทางเดินป่าจากจุดพักรถเป็นป่าไผ่ เดินลงเนินไปไม่ไกลเท่าไหร่ก็จะถึงลำห้วยสายใหญ่ เดินลัดเลาะเลียบลำห้วยขึ้นไป เดินตัดข้ามลำห้วยสายใหญ่ไปทะลุลำห้วยสาขาที่เล็กลงไป เดินสวนลำห้วยขึ้นไป จะไปเจอต้นไม้ใหญ่ล้มอยู่ พวกเราเป็นคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยได้เจอต้นไม้ใหญ่ ๆ เพราะฉะนั้นมา มาถ่ายรูปกับต้นไม้ใหญ่กันเล้ว!! แชะ!! โพสท่ากันเต็มที่เลยนะคร้าบบบบ คุณผิงเคยเที่ยวเดินป่าแบบนี้บ้างมั้ย ผมถามคุณผิงที่เดินตามมาข้างหลัง ไม่ค่อยได้มาเดินแบบนี้หรอกค่ะ แต่ชอบนะเดินป่าแบบไม่โหดแบบนี้เดินได้สบาย ๆ เลย คุณผิงตอบกลับมาขณะที่ก้าวตามมาติด ๆ พวกเราเดินต่อไปอีกไม่นานก็ถึงตัวน้ำตกผาเขียว

....ต้นน้ำมาจากป่าสมบูรณ์ รวมตัวเป็นสายน้ำ ไหลผ่านหินผาลงมาเป็นน้ำตกผาเขียว และกลายเป็นห้วยเขาเขียว และไหลมาบรรจบกับห้วยทองผาภูมิหรือห้วยอู่ล่อง ที่หน้าวัดอู่ล่อง และไหลลงสู่แม่น้ำแควน้อยต่อไป นับได้ว่าเป็นหนึ่งในสายน้ำหลักที่หล่อเลี้ยงชาวบ้านอู่ล่อง ให้ได้ใช้อุปโภคและบริโภคอยู่ในขณะนี้

ลักษณะของน้ำตกผาเขียว เป็นน้ำตกขนาดกลาง สูงประมาณ 20 กว่าเมตร ไม่ยิ่งใหญ่อลังการ แต่ดูสวยเพราะอยู่ในป่าสวย มีแอ่งน้ำขนาดกลาง กว้างประมาณ 8-10 เมตร น้ำใสแจ๋ว ไม่ลึกมาก สามารถลงเล่นน้ำได้ และหากอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ก็สามารถเดินขึ้นไปชมอีกมุมหนึ่งเหนือน้ำตกได้ น้ำตกผาเขียวจะมีน้ำใสไหลเย็นตลอดปี สายน้ำจะตกลงมาจากหน้าผาหิน พรางตากับพันธุ์ไม้ที่อยู่เป็นฉากหลัง แลดูเขียวชอุ่มด้วยความสมบูรณ์ของป่า ด้วยเหตุนี้ ชาวบ้านจึงเรียกน้ำตกแห่งนี้ว่า น้ำตกเขาเขียว หรือ น้ำตกผาเขียว

หลังจากปล่อยให้ทุกคนนั่งพักกันจนหายเหนื่อย ผมก็ชักชวนทั้งหมดเดินขึ้นไปข้าง่พี่สายันต์ขอนั่งดูอยู่ด้านล่างดีกว่า มีเม่นอยู่ตรงนี้ด้วยครับ ตัวนึง ใหญ่มาก ผมบอกกับคนที่เดินตามมาข้างหลัง ระหว่างเดินทางเดินขึ้น แต่ไม่นานนักเม่นตัวนั้นก็เดินเข้าโพรงใต้หน้าผาหินไป ทางเดินขึ้นด้านบนน้ำตกมีบางช่วงที่ทางค่อนข้างชัน แต่ทุกคนก็ยังสนุกสนานกันดี ด้านบนน้ำตกเป็นล่องน้ำไม่กว้างนัก ลักษณะหินจะลื่น ฉะนั้นต้องระมัดระวังกันหน่อย ผม และเพชรแยกย้ายกันไปมัดเชือกโรยตัวคนละเส้น พวกผมใช้เชือก 3 เส้น ใช้โรยตัว 2 เส้น เอาไว้ให้ทีมงานไว้ใช้ 1 เส้น มัดเชือกเสร็จแล้วทีนี้ใครจะเป็นคนลงคนแรกกันล่ะ (ไม่รู้ว่าจะมีคนกล้าลงหรือป่าวสิ)

ใครจะโรยตัวลงน้ำตกเป็นคนแรกครับ ผมถาม

พี่แหม่มลงก่อนละกัน พี่แหม่มออกตัวเหมือนพยายามรับผิดชอบที่พาเพื่อน ๆ มาทำกิจกรรมนี้

พี่เคยโรยตัวแบบนี้มาก่อนหรือป่าวครับ ผมขอข้อมูลเพิ่ม

ยังไม่เคยเลยจ๊ะ แต่พี่คิดว่าพี่ทำได้ สุดยอดเลยครับพี่แหม่ม

พี่จะเลือกลงทางไหนครับ ลงทางที่มีน้ำหรือไม่มีน้ำ ผมบอกทางเลือกไป

พี่ขอลงทางที่ไม่มีน้ำละกัน พี่แหม่มเลือก

โอเคครับพี่ เดี๋ยวผมลงทางที่มีน้ำเป็นเพื่อน ผมบอกกับพี่แหม่ม พร้อมกับใส่อุปกรณ์โรยตัวกับเชือกให้พี่แหม่ม อุปกรณ์โรยตัวที่ทีมงานผมเลือกให้เป็น Double Stop ซึ่งเป็นอุปกรณ์โรยตัวที่ปลอดภัยที่สุด ไม่ว่าจะปล่อยมือออกจาก Double Stop หรือกำ Double Stop จนแน่นในกรณีที่ตกใจ Double Stop จะล็อกเชือกไว้ไม่ใครคนตกลงมาได้

ค่อย ๆ ลงนะพี่ พื้นอาจจะลื่นนิดนึง กางขากว้าง ๆ นะครับ ผมพยายามพูด พี่แหม่มจะได้ไม่เหงา อิอิ ไม่นานนักพี่แหม่มก็บังคับการโรยตัวลงได้และลงมาถึงข้างล่างอย่างปลอดภัย ผมปลดอุปกรณ์ให้พี่แหม่ม แล้วก็รออยู่ด้านล่างของน้ำตก คอยดูแลความปลอดภัย และปลดอุปกรณ์ ให้เพชรคอยจัดการด้านบนน้ำตก คนต่อมาที่จะโรยตัวคือ คุณผิง คุณผิงเลือกลงเชือกเส้นข้าง ๆ น้ำตกเหมือนพี่แหม่ม คุณผิงยังไม่เคยโรยตัวมาก่อนเหมือนกัน (แต่โรยแป้งทาตัวเป็นประจำ หุหุ) แต่ก็ค่อย ๆ โรยตัวลงมาได้อย่างปลอดภัย พร้อมกับบอกว่าจะขอขึ้นไปโรยตัวลงมาอีกรอบนึงด้วย

(สุด ๆ ไปเลยคุณผิง) คนต่อมาเป็นพี่เพียว พี่เพียวเลือกลงเส้นที่ลงตรงน้ำตก ค่อยลงมาเรื่อย ๆ น้ำกระแทกตัวไล่ลงมาจนถึงหัว แล้วก็ห้อยต่องแต่งอยู่ใต้ม่านน้ำ แล้วก็ลงมาได้อย่างสนุก และปลอดภัย คนต่อไปเป็นคุณโจอี้ คุณโจอี้เลือกลงตรงน้ำตกเช่นกัน ทุกคนเห็นท่าทางคุณโจอี้ลงแล้วร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าสุดยอด เพราะคุณโจอี้โรยตัวลงได้โปรมาก ๆ แล้วก็ลงมาอย่างปลอดภัยเช่นกัน พอผมปลดอุปกรณ์เสร็จคุณผิงก็ชักชวน คนที่ลงมาแล้วขึ้นไปต่อคิวกันอีกรอบ ทุกคนโอเค แต่พี่แหม่มขออยู่ถ่ายรูปให้ทุกคนอยู่ด้านล่างดีกว่า จะได้มีรูปไว้ดูกัน คุณผิงพี่เพียว และคุณโจอี้ก็เลยเดินขึ้นไปข้างบนกันแค่ 3 คน คนที่โรยตัวคนต่อมาคือพี่บุ๋ม

พี่บุ๋มเลือกลงด้านข้างน้ำตก มีเพชรโรยตัวอีกเส้นลงมาด้วย ลงมาได้นิดเดียวก็เกิดเสียการทรงตัว เนื่องจากเชือกแกว่ง ทำให้ตัวของพี่บุ๋มเหวี่ยงไปตกซอกหินด้านข้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไรมาก (ใส่อุปกรณ์ป้องกันช่วยเอาไว้นะเนี้ย) เพชรจึงต้องโรยตัวลงมาเป็นเพื่อนพี่บุ๋ม ผมก็เดินขึ้นไปด้านบนน้ำตกเพื่อไปดูแลด้านบนแทนเพชร แต่เพชรก็ไต่เชือกกลับขึ้นมาด้านบนอีกเหมือนกัน รอบต่อไปก็เลยให้จิ๋วลงไปกับคุณจู จะได้ค่อยดูแลด้านล่างด้วย คุณจูเลือกลงเชือกเส้นที่ลงตรงน้ำตก (ใจกล้ามาก ๆ เลยนะเนี้ย) ผมได้อธิบายวิธีการโรยตัว และการป้องกันน้ำกระแทกกับหน้า โดยให้ก้มหน้าลงให้น้ำกระแทกกับหมวกนิรภัยน้ำจะได้ไม่เข้าหน้า แต่พอเอาเข้าจริงๆคุณจูไม่ยอมก้มหน้าอะสิครับ ดำผุดดำว่ายอยู่กับน้ำตกตั้งนาน (สงสัยคิดว่าที่น้ำตกน่าจะมีปะการังน้ำจืดให้ดูอยู่แน่เลย หุหุ) ทีนี้ก็เลยต้องเป็นหน้าที่ของจิ๋ว (พระเอกของคุณจู) ที่จะต้องชักชวนคุณจูให้ลงไปดำน้ำเล่นข้างล่างกันดีกว่า คุณจูก็เลยค่อยๆลงผ่านม่านน้ำตกลงไปได้อย่างปลอดภัย (ขอบใจมากจิ๋ว) คนต่อไปเป็นคุณเอ๋ครับ คุณเอ๋เลือกลงเส้นที่ลงน้ำตกเหมือนกัน

ผมชักสงสัยแล้วละสิว่าคุณเอ๋ อยากจะดำน้ำเหมือนคุณจู หรือป่าวหว่า... ผมก็เลยเตรียมโรยตัวลงไปด้วย แต่พอคุณเอ๋เริ่มโรยตัวลงไป ผมก็สบายใจ ไม่ต้องลงไปเป็นเพื่อนก็ได้ คุณเอ๋ควบคุมการลงได้ดีมาก สนุกสนาน และปลอดภัยไปอีกคน คนต่อไปเป็นคุณแฟลิค คุณแฟลิคนั่งรอคิวอยู่นานเลย พอได้โรยตัวลง ก็ส่งเสียงชอบใจเป็นการใหญ่ คุณแฟลิคโรยตัวลงตรงน้ำตกได้อย่างดีทีเดียว ไม่นานก็ลงไปถึงข้างล่างอย่างสะดวกโยธิน คนต่อไปที่จะโรยตัวลงคือคุณฟิโอน่า ดูท่าว่าการโรยตัวแบบนี้ออกจะง่ายเกินไปสำหรับเธอผู้นี้เสียแล้ว เพราะคุณฟิโอน่าเคยโรยตัวในถ้ำทิพุเชะมาแล้ว ก็เลยโรยตัวลงตรงน้ำตกได้อย่างสบายๆ ทีนี้ก็มาถึงรอบสองของคุณผิงที่ดูมีความมั่นใจและความคล่องแคล่วกว่าเดิม พี่เพียวและคุณโจอี้ ที่ลงกันอีกรอบอย่างสนุกสนาน แล้วปิดฉากด้วยการโรยตัวลงของทีมไฮเปอร์ฯที่เหลือ ทิ้งให้ผมเก็บเชือก และอุปกรณ์ด้านบนอยู่คนเดียว แล้วทุกคนก็ค่อยๆ เดินกลับทางเดิมไปยังที่จอดรถ พักกินน้ำกันจนหายเหนื่อยขึ้นรถเดินทางกลับรีสอร์ทกัน...

ระหว่างทางกลับก็ได้รับความสนุกสนานเช่นขามา แต่จะมีวิวพระอาทิตย์ตกดินให้ดูกันด้วย ช่วงขากลับนี้พี่โจ และพี่สิทธิ์ ได้ขับรถออกมาให้พวกเรา พร้อมการแนะนำการท่องเที่ยวในรูปแบบอนุรักษ์ธรรมชาติ ที่หลายๆ คนอาจจะยังไม่เคยมาสัมผัส ซึ่งทำให้ผมรับรู้ปัญหาการนำไปพูดในทางที่ไม่ถูกต้อง เช่นว่า ออฟโรดทำลายธรรมชาติบ้าง ออฟโรดคือพวกที่ชอบทำลายบ้าง ความจริงแล้ว ออฟโรด เมืองไทยนั้นมีหลายกลุ่มครับ

กลุ่มที่ดีก็มี เช่น ที่บ้านห้วยอูล่องที่ผมได้มาสัมผัส ที่นี่เค้าจะมีการเข้าไปปรับปรุง ดูแลเส้นทางให้ชาวบ้าน หรือ ชาวกระเหรี่ยงเสมอ มีการช่วยเหลือชาวบ้าน สร้างงานสร้างรายได้ ฤดูไหนที่เข้าไปท่องเที่ยวไม่ได้ก็ไม่เข้าไป ไม่ไปฝืนกฎธรรมชาติ มีกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวได้ศึกษาธรรมชาติ สอดคล้องกับวันพักผ่อนอยู่เสมอ กิจกรรมทั้งหมดก็เพื่อให้ธรรมชาติดำรงอยู่กับเราสืบไป

พวกเราได้สนุกกันอย่างเต็มที่ กลับมาถึงบ้านห้วยอู่ล่องรีสอร์ทอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาทานข้าวกัน ผมก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วโหลดรูปลงโน้ตบุค เอามาให้ทุกคนได้ดูกัน ดูไปหัวเราะไป แต่ได้ไม่นานนัก ก็มีตุ๊กแกตัวเบ้อเร่อมาหัวเราะด้วย พี่แหม่มกระโดดโหยงเลยทีนี้ พี่แกกลัวคุณตุ๊กเอามากๆ เลยสิเอา คุณกันได้ไม่นานก็เลยแยกย้ายไปนอนกันหมด (สงสัยกลัวตุ๊กแกกันมาก หุหุ)

วันถัดมาผมเดินเข้ามาที่โต๊ะอาหาร ได้พบหลายคนนั่งคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน ก็เลยเข้าไปร่วมวงด้วย คุยไปนานเข้ารู้สึกประทับใจกับทริปนี้ ได้เจอกับคนที่น่ารัก ๆ คุยกันอย่างเป็นกันเองมาก นั่งคุยไปดูเด็ก ๆ เล่นน้ำไป นึกถึงตอนเด็ก ๆ ผมเองก็เคยกระโดดน้ำเล่นแบบนี้เหมือนกัน ชีวิตในวัยเด็กมีเพื่อนเล่นน้ำด้วยกันหลาย ๆ คนอย่างนี้ก็เล่นน้ำสนุกได้ทั้งวัน ชีวิตในวัยผู้ใหญ่หากพบเจอคนที่เที่ยวเล่นกันอย่างสนุกสนาน เช่น ทริปนี้ ก็ทำให้มีความสุขไปได้ทั้งปีเช่นกัน จบ...

เที่ยวผจญภัย

ส่งเรื่องท่องเที่ยวของท่าน คลิกที่นี่