เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช (ตราด)

เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช

โดย...นุ บางบ่อ 5/03/02

พักผ่อนวันสบายๆ ท่ามกลางธรรมชาติ น้ำทะเลใส หาดทรายลาดยาว ทิวมะพร้าวร่มรื่น

แดดยามบ่ายในช่วงปลายเดือนมีนาคมช่างร้อนระอุแสนทรมานเหลือเกินกว่าที่จะทน ยิ่งใกล้ช่วงวันหยุดเทศกาลวันสงกรานต์อย่างนี้แล้ว ยิ่งทำให้สมาธิในการทำงานลดน้อยถอยลงไปทุกที เมื่อพักสายลงชั่วขณะจิตใจของข้าพเจ้าเหม่อลอยไปถึงหาดทรายโค้งขาวละเอียด และผืนน้ำที่กว้างใหญ่ ท้องฟ้าใสสีคราม สายลมเย็นโบยโบกกระทบกายในความเงียบสงัดของธรรมชาติที่บริสุทธิ์ เพื่อนหลายคนที่ข้าพเจ้ารู้จักสนิทสนม บ้างวางแผนกลับบ้านเกิดเพื่อกลับไปเยี่ยมเยียนบิดรมารดา บ้างวางแผนเดินทางท่องเที่ยวในช่วงวันหยุดของเทศกาลรดน้ำดำหัวนี้ แต่ข้าพเจ้าและทีมงานสบาย.คอม อีกสองคนกำลังเตรียมตัวท่องทะเลเมืองตราดในคืนนี้ โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช

มีเพื่อนคนหนึ่งถามข้าพเจ้าว่า ทำไมถึงเลือกไปที่ เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช ทำไมถึงไม่ไปที่เกาะช้างซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่กว่า และมีชื่อเสียงโด่งดัง และมีอะไรๆ อีกหลายอย่างที่พรั่งพร้อม ? หรือไม่ก็ทำไมต้องเจาะจงเป็นเกาะกูด อ่าวพร้าว บีช เป็นอ่าวอื่น หรือรีสอร์ทอื่นไม่ได้หรือ ? คำตอบนั้นอยู่ในใจของข้าพเจ้าแล้ว

เห็นในภาพเว็บ kokut.com สถานที่เขาท่าทางเงียบสงบ และก็สวยดี ข้าพเจ้าบอกเพื่อนไปอย่างนั้น พร้อมกับชี้ภาพในหน้าเว็บให้เพื่อนดู ส่วนคำถามที่ว่า ทำไมไม่ไปเกาะช้าง ? ก็เพราะว่าเกาะช้างในทุกวันนี้ มีนักท่องเที่ยวค่อนข้างเยอะ หลายสิ่งหลายอย่างกำลังเกิดขึ้น พร้อมๆ กับธรรมชาติที่กำลังจะหดหาย และเมื่อเข้าช่วงเทศกาลทีไร ก็ต้องคราคร่ำไปด้วยผู้คนทั้งฝรั่ง จีน ไทย เยอะแยะวุ่นวายไปหมด แต่ก็ได้ข่าวแว่วๆ มาว่าตอนนี้ทางภาครัฐก็กำลังจัดระบบให้เกาะช้างเป็นระเบียบอยู่ ก็คงต้องคอยติดตามกันต่อไป...

การเดินทางสู่เมืองตราดของพวกเรา เริ่มจากสถานีขนส่งเอกมัย โดยรถ บขส. กรุงเทพฯ ตราด เที่ยว 22.30 น. ซึ่งเป็นเที่ยวสุดท้าย มาถึงเมืองตราดตอนประมาณตี 3 จากการโทรนัดแนะกับทาง เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช เราจึงได้พบกับคุณวิรัช ที่สำนักงานในตัวเมืองตราด ซึ่งตั้งอยู่เยื้องๆ กับธนาคารกสิกรไทย ในเวลาต่อมา

การต้อนรับที่อบอุ่น ในช่วงค่อนรุ่งคืนนั้นข้าพเจ้าได้พูดคุยกับคุณวิรัช ผู้ที่มีหน้าที่ในฝ่ายรับรองแขก ถึงเรื่องราวต่างๆ ของ เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช ถึงความเป็นมาของหาดสวรรค์แห่งนี้ ยิ่งคุยก็ทำให้ได้เห็นภาพธรรมชาติที่สวยงามในจินตนาการชัดเจนมากยิ่งขึ้น ด้วยความเป็นกันเองของคุณวิรัช ทำให้เรารู้สึกได้ถึงไมตรีการต้อนรับที่อบอุ่น และอยากจะให้ถึงเวลาเช้าไวๆ เพื่อที่จะได้เดินทางไปสัมผัสหาดสวรรค์อย่างใจจดจ่อ

ยามเช้าของเมืองตราด การจราจรไม่วุ่นวายเหมือนเมืองใหญ่ทั่วไป จากที่ทำการสำนักงาน เดินทางต่อมายังท่าเรือบ้านด่านเก่า เพียง 7 กม. ที่นี่เราได้พบกับเรือสปีดโบ๊ท ลำใหม่เอี่ยมของ เกาะกูด อ่าวพร้าว บีช เป็นเรือที่มีความเร็วสูง บรรทุกผู้โดยสารได้ประมาณ 35 คน มีชูชีพครบทุกที่นั่ง เจ้าหน้าที่ประจำเรือทะยอยขนสัมภาระลงทางด้านหัวเรือด้วยความระมัดระวัง จากนั้นพวกเราจึงตามลงไปหาที่นั่งที่คิดว่าจะมองเห็นทิวทัศน์ได้สะดวก ไม่นานนักเสียงเครื่องเรือสปีดโบ๊ทลำใหม่ก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกพวกเราว่า เรากำลังมุ่งหน้าสู่เกาะในฝัน

เรือลำใหม่ออกตัวได้รวดเร็วเสียงเครื่องกระหึ่ม หัวเรือเชิดทะยาน สายลมเริ่มปะทะกายแรงขึ้น บรรยากาศของความสนุกเริ่มต้นขึ้นแล้ว ทะเลตราดวันนี้เงียบสงบคลื่นบนผิวทะเลไม่ใหญ่มากนัก ด้วยความเร็วของเรือทำให้เรามาถึง เกาะกูด ในเวลาเพียง 2 ชั่วโมง ถ้าเป็นเรือรับผู้โดยสารทั่วไป แบบเรือตังเกที่เขาใช้หาปลากัน จะต้องใช้เวลาถึง 5 ชั่วโมง หนึ่งในเจ้าหน้าที่บอกกับเราเมื่อใกล้ถึงปลายทาง

เรือพาเราเลาะเลียบเกาะกูดมาเรื่อยๆ ผ่านหาดหลายหาด จนมาถึงช่วงจะเข้าอ่าวพร้าว อันเป็นจุดหมายปลายทาง ประมาณสองถึงสามร้อยเมตรสุดท้าย เราได้เห็นทิวมะพร้าวสูงเรียงรายอย่างหนาแน่น มีป่าและเขาสูงเป็นฉากหลัง หาดทรายขาวสะอาดเป็นแนวโค้งยาวตัดกับสีน้ำทะเลในยามสายได้กลมกลืน เมื่อเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น ข้าพเจ้าเห็นบ้านพักสไตล์บาหลี ตั้งเรียงรายหลายหลังแทรกตัวอยู่ระหว่างต้นมะพร้าว มันช่างเป็นบ้านพักที่สวยงาม..น่าอยู่..เสียจริง...

ทันทีที่ขึ้นฝั่งได้เหยียบหาดทรายขาวละเอียดเป็นก้าวแรก ข้าพเจ้าได้พบกับรอยยิ้ม และคำทักทายต้อนรับจากหลายท่านที่ดูแลหาดสวยแห่งนี้ รอยยิ้มที่อบอุ่นนั้นยังคงตราตรึงใจแก่ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ อยู่ไม่คลาย

บ้านพักโปร่งมีหน้าต่างเปิดให้เห็นท้องทะเลสดใส ห้องน้ำสะอาดเล่นระดับกับตัวบ้าน ที่นอนหลังใหม่หนานุ่มหลับสบายในวันพักผ่อน หลังคามุงจากแข็งแรงดูเหมือนจะเป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ มองออกไปอีกด้านหนึ่งเห็นเรือนรับรองและห้องอาหารชมทะเลอยู่รวมกัน ในยามว่างนั้นใช้เป็นที่พบปะสนทนาระหว่างแขกผู้มาพักและผู้เป็นเจ้าของ ก่อให้เกิดความรู้สึกเป็นกันเองดุจญาติมิตรที่ได้หวนกลับมาพบปะกันอีกครา

อิ่มอร่อยมื้อเที่ยง การเที่ยวเกาะอาหารการกินถือเป็นปัจจัยสำคัญ โดยเฉพาะเกาะที่ไม่ค่อยมีเส้นทางรถไปมาหาสู่กันระหว่างอ่าว หรือหาด บางคนที่อยู่ในข่ายคนกินยาก อาจจะวิตกไปว่าจะต้องอยู่อย่างอดๆ หรือเปล่า ?.แสงแดดจากดวงอาทิตย์ส่องตรงลงมายังปลายยอดมะพร้าวสูง บ้างก็เล็ดลอดลงมายังพื้นสนามหญ้าหน้าบ้านพัก ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ เดินเตร็ดเตร่ถ่ายภาพในมุมสวยๆ หลายมุม เพลิดเพลินเรื่อยมาจนถึงห้องอาหารชมทะเลโดยไม่รู้เนื้อตัว อาหารมื้อเที่ยงถูกตั้งรอไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว ข้าวสวยร้อนๆ ถูกตักใส่จานเมื่อเราลงนั่งประจำที่

จะว่าไปแล้ว ข้าพเจ้าเป็นหนึ่งที่ถูกจัดได้ว่าเป็นคนกินยาก แต่ข้าพเจ้าขอยืนยันว่า อาหารที่วางอยู่ตรงหน้าล้วนน่ากินไปเสียหมดทุกอย่าง ปูเผาออกสีส้มสด ผัดผักกุ้งสด ทอดมันหมู ผัดกระเพรา อาหารทุกอย่างล้วนมาจากฝีมือจากแม่ครัวท้องถิ่นของอ่าวพร้าวนี้ จำได้ว่าในแต่ละมื้อที่นี่ ข้าพเจ้าไม่เคยปล่อยให้อาหารเหลือคาโต๊ะเลย และในทางกลับกันถ้าหากกับข้าวอย่างใดหมดในขณะที่กระเพาะยังสู้ต่อไหว ก็จะมีมาเพิ่มเสริมเติมให้อย่างสม่ำเสมอไม่ขาดตอนเลย ข้าพเจ้าอร่อยและอิ่มเหลือเกิน นี่แหละหนอ..ที่เขาว่า หิวก็ทุกข์อิ่มก็ทุกข์.เฮ้อ..

ข้าวเริ่มเรียงเม็ด อาการป่วยเนื่องจากกระเพาะรับสารอร่อยมากไปเริ่มดีขึ้น ข้าพเจ้าเปลี่ยนองค์ทรงเครื่องเตรียมไปดำน้ำดูปะการังในบริเวณใกล้เคียง โดยมีสปีดโบ๊ทลำเดิมจอดอยู่ ไม่ไกลจากอ่าวพร้าวมากนัก นักชมปะการัง ทะยอยถอยหลังจากเรือเป็นทิวแถวตามเส้นเชือก โดยมีอุปกรณ์ชูชีพอย่างครบครัน ข้าพเจ้าไม่มีความรู้เกี่ยวกับใต้ทะเลมากนัก จึงไม่ค่อยรู้จักชื่อสิ่งที่ได้เห็น แต่ที่เห็นและรู้จักก็พอจะมีปะการังสมอง หอยมือเสือ เม่นทะเล ปลา(มีลายคล้ายปลาการ์ตูน) ฯลฯ เสียดายที่ไม่มีกล้องถ่ายภาพใต้น้ำ ไม่งั้นคงได้ภาพสวยๆ มาอวดกัน ข้าพเจ้าเพลินหลงไหลอยู่กับทะเลใส และมวลสิ่งมีชีวิตใต้น้ำอยู่นานนับชั่วโมง มารู้สึกอีกทีผิวก็เริ่มคล้ำดำกว่าเดิมที่เป็นอยู่ไปเสียแล้ว การดำแบบผิวน้ำอย่างนี้สนุก ปลอดภัยและง่าย เรียกว่า ถ้าคุณว่ายน้ำเป็น หรือพอจะเคยหายใจทางปากมาก่อน เท่านั้นก็เพียงพอ หลังจากได้ผิวสีแทน (ดำมาแทน) การดำน้ำของข้าพเจ้าจึงสิ้นสุดลง

ถึงยามเย็นตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้าตรงปลายโขดหิน เป็นเวลาที่น่าเดินเล่นบนหาดทรายที่สะอาดและเงียบสงบราวกับหาดส่วนตัว ท่ามกลางอากาศที่บริสุทธิ์เช่นนี้ ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ เดินถือกล้องหามุม และรอเวลาที่ตะวดงรำไรเคลื่อนตัวลงมาแนบชิดกับท้องเลที่กำลังเปร่งประกายวาววับ ดวงตะวันตอนนี้ดูๆ ไปราวกับชายหนุ่มผู้ร้อนรุ่มถวิลหาหญิงสาวแสนสวยผู้มีดวงใจที่กว้างใหญ่ เยือกเย็น และมั่นคง ช่างเป็นภาพที่งดงามประทับใจเสียใจ

ดวงอาทิตย์ที่เปล่งแสงมาทั้งวัน ได้หายไปตรงขอบทะเลสุดขอบฟ้า ทำให้ทะเลตรงไกลโพ้นก็หลบหายไปด้วย ข้าพเจ้านอนบนเตียงผ้าใบริมหาด ฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เสียงลมพัดยอดมะพร้าวพริ้วไหว ห่างออกไปด้านหลังเป็นเรือนรับรองมีนักท่องเที่ยวนังสรวญเสกันอยู่เงียบๆ และบ้านพักแต่ละหลังเปิดไฟสวยงามสร้างเสน่ของตน บนท้องฟ้ามีดาวกลาดเกลื่อนกระจายทั่ว ความคิดของข้าพเจ้าว่างเปล่าปลดปล่อยเรื่องราวทุกสิ่งทุกอย่างออกไปกับความเงียบจนหมดสิ้น จากนั้นข้าพเจ้าก็พูดคนเดียวในใจดังๆ ว่า นี่สิวันแห่งการพักผ่อนของเรา

ภาพขวา : เห็นอ่าวพร้าวอยู่รำไร

ภาพขวา : หาดทรายขาวละเอียด เงียบสงบแบบส่วนตัว

ภาพขวา : ห้องน้ำใหม่สะอาดอยู่ภายในตัวบ้าน

ภาพขวา : แบบห้องพักรวม

ภาพขวา : ระเบียงพักผ่อนเหมาะที่จะนั่งชมวิวทะเลยามเช้า

ภาพขวา : ปูเผา สดๆ จากทะเลตราด

ภาพขวา : อุปกรณ์แห่งความสนุกสนานบนชายหาดแสนสวย

ภาพขวา : ทะยอยถอยหลังลงทีละคนด้วยความตื่นเต้น

ภาพขวา : อีกหนึ่งรูปแบบของความสนุก

ภาพขวา : น้ำตกคลองเจ้า ช่วงนี้น้ำน้อยไปหน่อย แต่ถ้าหน้าฝนน้ำจะเต็มเปี่ยมหน้าผาทีเดียว

ภาพขวา : ฟ้าใสๆ ทะเลสวย

ภาพขวา : หอยตาโกรมเผา แต่ได้ยินมาว่าจะกินสดๆ เหมือนหอยนางรมก็ได้ ถ้าจะลองชิมต้องโทรจองล่วงหน้าด้วยนะ

ภาพขวา : ป้ายนี้อยู่บริเวณเรือนรับรอง และห้องอาหารชมทะเล