ข้าวขาหมูกลางวัน

พบกันอีกครั้งครับ เพื่อนๆ ผู้แสวงหา ความอร่อยทั้งหลาย ระยะนี้ โกตี่ ฟิตหนัก หลังจากชี้แนะ อาหารลง web ไปแล้ว หลายตอนมีคนสนใจ เข้ามามาก เลยตระเวนกิน ตรวจสอบ ร้านอาหารประเภท กินแล้ว ต้องคิดถึงแม่ ว่ามีร้านไหน ยังคงอยู่ หรือร้านไหนเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ปรากฎว่าน้ำหนัก โกตี่ พุ่งขึ้นไป อีกหลายกิโลฯ จนผมต้องเตือน ให้เพราๆ ลงเสียบ้าง เกรงว่า เดี๋ยวจะอ้วน จนเดินไม่ไหว แล้วจะไม่มีใคร เดินตระเวณ ชี้แนะร้านอร่อย ให้เพื่อนๆ ได้ลิ้มรส หลังจากเดิน อยู่หลายวัน โกตี่ บอกว่า เดี๋ยวนี้เยาวราช เปลี่ยนแปลงไปเยอะ พอสมควร ร้านอาหารเก่าแก่ บางร้าน ก็เลิกไป บางร้าน ก็เปิดขึ้นมาใหม่ แต่ไม่ว่าเก่า หรือไม่ก่อนแนะนำ ให้ท่านทั้งหลาย ไปลิ้มลอง โกตี่ ต้องขอชิมก่อน ถ้าร้านไหนไม่เท่าไหร่ ก็จะไปนำมาแนะนำ ในคอลัมน์นี้ ถ้า โกตี่ จะแนะนำต้องมีอยู่ เกรดเดียวเท่านั้น คือ กินแล้ว ต้องคิดถึงแม่วันนี้ โกตี่ จะขอแนะนำ ข้าวขาหมูแฮ่ ๆ แล้วแบบนี้ จะลดน้ำหนัก ได้อย่างไร ? ข้าวขาหมูเจ้านี้ แถเรียกว่า ข้าวขาหมูกลางวัน ที่เรียกแบบนี้ เพราะมีอีกเจ้าหนึ่ง เขาขายตอนตี 3 เรียกว่า ข้าวขาหมูตี 3 จะเอาไว้ แนะนำทีหลัง วันนี้ขอเอากลางวันก่อน ก็แล้วกัน คนที่นิยมกินข้าวขาหมู แถวเยาวราช เขาคุ้นเคยกับข้าวขาหมู ทั้งสองเจ้านี้ดี คนขายข้าวขาหมูกลางวัน แท้จริงแล้ว ก็คือลูกน้องเก่าแก่ของข้าวขาหมูตี 3 เขาแยกออกมาตั้งตัว เพราะว่ามีลูกเต้าหลายคน ต่างคน ก็กำลังเรียนชั้นสูง ๆ กันทั้งนั้น ต้องใช้เงินใช้ทองส่งเสียปีละหลายตังค์ ลูกน้องเก่าแก่รายนี้ก็เลย ขออนุญาตเถ้าแก่ ขอแยกตัวออกมาขายเองตอนกลางวัน เผื่อเงินทอง จะได้พอใช้พอจ่าย เถ้าแก่ ก็สนับสนุน ซึ่งคนจีนก็ดีตรงนี้ เห็นลูกน้องเก่าแก่ อยู่ด้วยกันมานาน จะออกไปตั้งเนื้อตั้งตัว ก็สนับสนุน รสชาติขาหมู เจ้านี้ โกตี่ ทานแล้วบอกว่า อร่อยอย่าบอกใคร ไม่หวาน เค็มกำลังดี เปื่อยได้ที่ คากิหรือตรงเท้าหมูก็อร่อย โกตี่บอกว่าถ้าจะทานขาหมู ให้อร่อยต้องสั่งตรงที่เขาเรียกว่าหยี่จัก ส่วนนี้จะอร่อยมาก แล้วจะยหมด ก่อนส่วนอื่น ขาหมูเจ้านี้ นอกจากอร่อยแล้วราคา ก็นับว่ามาตรฐาน ราดข้าวก็จานละ 25 บาท เริ่มขายตอนเที่ยง บ่ายสามโมง ก็ขายหมดแล้ว ร้านตั้งอยู่ ตรงถนนเจริญกรุง เริ่มต้นกันง่าย ๆ คือมาตามทางรถวิ่ง one-way ของถนนเจริญกรุง เลยแยกถนนแปลง นามชิดซ้ายไว้ ผ่านโรงพยาบาล กล่องสิ่ว ผ่านทางเข้า โรงหนังสิริราม่า จะเห็นทางเข้าเล็กๆ เป็นเพิงหลายๆ เพิงตั้งอยู่ ให้เลี้ยวซ้าย เข้าไปตรงเพิงสุดท้าย จะเห็นหลอดไฟ แสงเทียนกลม ส่องแสงสว่างลงในกะทะ ทองเหลืองทรงกลม สะท้อนไปที่ขาหมู ดูสีสัน แล้วคงต้องยอมปล่อยตัว ปล่อยใจให้น้ำหนักขึ้น อีกหน วันนี้ผม และโกตี่ขอลาไปก่อน ไว้พบกันใหม่คราวหน้า นะครับ สวัสดี เรียบเรียงโดย พัลลภ สุภัคสถาพรพันธุ์