Safe House ชุมนุมจารชน บนถนนนราธิวาสราชนครินทร์
"Happiness in your life has came from Good Health and Bad Memory"
19.45น. เลยเวลานัดหมายมาเกือบ15 นาที วันนี้นายบินเดี่ยว มีนัดกับจารชนคนนอนดึกด้วยกัน ที่ร้านอำพรางตัวชื่อว่า Safe House นานเข้าเมืองกันที แสงสีมันแทงตาซะเหลือเกิน 19.50 รถติดชะงักอยู่สี่แยกพระราม 3 แต่เบื้องหน้านั้น ป้ายร้าน Safe House สว่างสุกใสกวักมือเรียกด้านหน้าแล้ว พอข้ามสี่แยกเบื้องหน้าอีก 50 เมตร ความมืดที่ใช้อำพรางร้าน Safe Houseอยู่ ก็ค่อยๆ เปิดออกปรากฎให้เห็นร้านอยู่ด้านซ้ายมือ น่าแปลกที่ไม่สามารถมองเห็นรูปทรงอาคารภายนอกได้จากระยะไกล เหมือนมี ความมืดเป็นผ้าคลุมบางๆ พรางตัวจากสายตาผู้คนแรกทีเดียวนายบินเดี่ยว นึกว่าร้านนี้คงเป็นร้านอาหารอีกหนึ่งแห่งบนถนนเส้นนี้ แต่ที่ไหนได้ คิดผิดไปถนัด บวกกับความตะกละเลยตาม เจ้าหมูกระสุน มาเพื่อได้ชิมของอร่อย แต่นี่เพียงแค่ยืนอยู่หน้าร้าน นายบินเดี่ยวรับกลิ่นสัมผัสได้ในขณะนั้นเลยว่า ร้านนี้ต้องได้เจอกันรอบสองแน่นอน แค่ได้เห็นโต๊ะหน้าร้านสองชุดที่เป็นเฟอร์นิเจอร์ไม้ รูปทรงโบราณ(รูปทรงเดียวกันกับสมัยคุณปู่ยังเป็นนายอำเภอ) แค่นี้ก็ซื้อใจนายบินเดี่ยวไปเกือบครึ่งแล้ว พอเดินเข้าไปในร้านนายบินเดี่ยวถึงกับต้องชะงักไป ก็เคาท์เตอร์บาร์ โดยรอบ แบบนี้จะให้เป็นร้านอาหารยังไงไหว หันไปสบตากับหมูกระสุนที่พยายามจะส่งกระแสจิตมาบอกว่า พี่งานนี้มันของ บินเดี่ยวนี่(หว่า)
ก็ยืนงงได้ไม่นาน คุณหนุ่มเจ้าของชุมนุมจารชน แห่งนี้ก็เฉลยปัญหาด้วยการพาคณะผู้ก่อการร้ายจาก Mweb สำรวจบรรยากาศทั้งหมดของร้าน เริ่มต้นกันที่ ชั้นลอย ที่นั่นบินเดี่ยวได้พบกับภาพประธาน เหมา กับ ท่าน สตาลิน ยืนเด่นเป็นสง่า รับจารชนคนนอนดึกอย่างเราๆท่านๆ หน้าตาเชื้อเชิญให้มาร่วมสำราญอยู่มากทีเดียว
ต่อจากชั้นลอยก็เปิดประตูขึ้นไปในส่วนของ ชั้นสอง เรียกว่าพอเปิดประตูของชั้นนี้ออก จารชนจาก Mweb ถึงกับอึ้งกันอีกรอบเลยทีเดียว อารมณ์ประมาณเหมือนกำลังฟังเพลง Dance อยู่ดีๆ แล้วสับอารมณ์เป็นเพลงคลาสิค ไปซะชิบ ก็ชั้นสอง และ ชั้นสามนี่จะเป็นส่วนของร้านอาหารมีเพลงเปิดคลอเบาๆ ซึ่งคุณหน่มบอกว่า เป็นบุคลิกของร้าน ที่ต้องการให้เป็นแบบนี้เพื่อให้สมกับชื่อ Safe House ในส่วนของชั้นล่างและชั้นลอย เปรียบเสมือนที่นัดพบของจารชน วัยหนุ่มสาว การตกแต่งเลยออกสไตล์บาร์แบบเมืองนอก เน้นฟังเพลงและเต้นรำ
ส่วนชั้นสองและชั้นสามนั้นเปรียบไปก็เหมือนที่ประชุมรวมกัน ของจารชน ที่อาวุโสขึ้นมาหน่อยไว้สำหรับทานข้าว ปรึกษาหารือ พูดคุยธุรกิจกัน การตกแต่งออกจะหรูหราอยู่สักหน่อย ด้วยโคมไฟระย้าและโต๊ะเก้าอี้อย่างดี มีเพลงเปิดคลอเบาๆที่รับรองว่าไม่รบกวนบทสนทนา ของคุณแต่อย่างใด
ในความสลัวของชั้นลอยของ Safe House พรายน้ำบนหน้าปัดนาฬิกานายบินเดี่ยวบอกเวลา 20.30 ของวันพุธ กลางเดือนหลังจากทำการสำรวจไปจนถึงชั้นบนสุดของชุมนุมจารชน Safe House แล้วนายบินเดี่ยวก็ขอแยกทางกับ หมูกระสุน ลงมาสำรวจบรรยากาศด้านล่าง เสียงเพลงท่วงทำนองแบบอันเดอร์กราว กังวาลก้องชวนให้ขยับเท้ายิ่งนัก
ก็ยืนงงได้ไม่นาน คุณหนุ่มเจ้าของชุมนุมจารชน แห่งนี้ก็เฉลยปัญหาด้วยการพาคณะผู้ก่อการร้ายจาก Mweb สำรวจบรรยากาศทั้งหมดของร้าน เริ่มต้นกันที่ ชั้นลอย ที่นั่นบินเดี่ยวได้พบกับภาพประธาน เหมา กับ ท่าน สตาลิน ยืนเด่นเป็นสง่า รับจารชนคนนอนดึกอย่างเราๆท่านๆ หน้าตาเชื้อเชิญให้มาร่วมสำราญอยู่มากทีเดียว
ต่อจากชั้นลอยก็เปิดประตูขึ้นไปในส่วนของ ชั้นสอง เรียกว่าพอเปิดประตูของชั้นนี้ออก จารชนจาก Mweb ถึงกับอึ้งกันอีกรอบเลยทีเดียว อารมณ์ประมาณเหมือนกำลังฟังเพลง Dance อยู่ดีๆ แล้วสับอารมณ์เป็นเพลงคลาสิค ไปซะชิบ ก็ชั้นสอง และ ชั้นสามนี่จะเป็นส่วนของร้านอาหารมีเพลงเปิดคลอเบาๆ ซึ่งคุณหน่มบอกว่า เป็นบุคลิกของร้าน ที่ต้องการให้เป็นแบบนี้เพื่อให้สมกับชื่อ Safe House ในส่วนของชั้นล่างและชั้นลอย เปรียบเสมือนที่นัดพบของจารชน วัยหนุ่มสาว การตกแต่งเลยออกสไตล์บาร์แบบเมืองนอก เน้นฟังเพลงและเต้นรำ
ส่วนชั้นสองและชั้นสามนั้นเปรียบไปก็เหมือนที่ประชุมรวมกัน ของจารชน ที่อาวุโสขึ้นมาหน่อยไว้สำหรับทานข้าว ปรึกษาหารือ พูดคุยธุรกิจกัน การตกแต่งออกจะหรูหราอยู่สักหน่อย ด้วยโคมไฟระย้าและโต๊ะเก้าอี้อย่างดี มีเพลงเปิดคลอเบาๆที่รับรองว่าไม่รบกวนบทสนทนา ของคุณแต่อย่างใด
ในความสลัวของชั้นลอยของ Safe House พรายน้ำบนหน้าปัดนาฬิกานายบินเดี่ยวบอกเวลา 20.30 ของวันพุธ กลางเดือนหลังจากทำการสำรวจไปจนถึงชั้นบนสุดของชุมนุมจารชน Safe House แล้วนายบินเดี่ยวก็ขอแยกทางกับ หมูกระสุน ลงมาสำรวจบรรยากาศด้านล่าง เสียงเพลงท่วงทำนองแบบอันเดอร์กราว กังวาลก้องชวนให้ขยับเท้ายิ่งนัก 
