เที่ยวเมืองปีนังด้วยกล้องฟิล์มอายุ 35 ปีไปแบบลุ้นๆ I ปุ๋ย (palouis)

หลายคนที่จับกล้องฟิล์มจะรู้ได้ว่าเสน่ห์ของกล้องฟิล์ม คือ ไม่มี app ไม่มีฟิวเตอร์ พลาดแล้วพลาดเลย แต่สำหรับเราเสน่ห์ของกล้องฟิล์ม คือ 'การรอ'

กล้องฟิล์มสอนเราให้ 'รอคอยมากขึ้น' เวลาจะยิงหรือกดชัตเตอร์

สอนเราให้ 'รอจังหวะที่ดีที่สุด' แล้วค่อยกด

และกล้องฟิล์มสอนเราให้ 'รอลุ้น' เวลารูปออกมา จะสวยหรือจะลาก่อยก็รู้กันตอนนี้ วิ่งกลับไปถ่ายอีกไม่ได้แล้วด้วย

ครั้งนี้ปุ๋ย (@palouis) ไปเที่ยวปีนัง เมืองที่ได้ชื่อว่าเป็น 1 เมืองมรดกโลก และเรื่องนี้ไม่ใช่รีวิว แต่เป็นบันทึกการเดินทางมากกว่า นอกจากกล้องมือถือติดตัว กล้องดิจิตอลเล็กๆ แล้ว ก็ไม่ลืมที่จะพกกล้องฟิล์มติดไปด้วย รอบนี้เลือกกล้อง Olypus-Pen สมบัติเก่าแก่ของพ่อ อายุ 35 ปีบวกๆ (เราเรียกแกว่า 'เฮียปัส' เพราะแก่กว่าเราอีก) มาดูหน้าตาเฮียปัสกัน

เฮียปัสเคยคูลมากในสมัยนั้น เฮียแกเป็นกล้องแบบ half-frame คือ รูปที่ได้จะมี 2 รูปต่อกันในรูปเดียว แบบใส่ฟิล์ม 36 จะถ่ายได้ 72 รูป แบบนี้(ภาพต่อกันในรูปเดียว)

พอเลือกเอาเฮียไปด้วย ก็บังเอิญเห็นว่าเฮียแกมีฟิล์มคาอยู่แล้ว นึกย้อนไปว่า เอ้ยยย นี่ใส่ฟิล์มนี้ทิ้ง มา 5 ปีแล้วนะ จะรอดมั้ย 555 ว่าแล้วก็ขอลองลุ้นหยิบเอาเฮียแกกับฟิล์มบูดๆ ไปแช๊ะหน่อย คือ วัดดวงเลยว่าสะพายไปด้วยนี่อาจจะถ่ายไม่ติด เพราะแนวโน้มความเน่าสูงมากกกก รูปในครั้งนี้ไม่มีอะไรแน่นอน #ความรักก็เช่นกัน

แต่ความลุ้นระทึกนี่ล่ะที่เป็นความสนุกในทริปนี้ :D

แล้วเฮียแกก็ให้ได้รูปออกมาประมาณนี้  เราไม่ได้การปรับสีภาพนะ ตัดให้เป็นภาพเดี่ยวอย่างเดียว ซึ่งคาดเดาอะไรจากเฮียแกไม่ได้เลยจริงๆ 555

หัวใจที่นุ่มนวลของเราต้องมองว่ามันคืองานอาร์ท โอเคนะ
เดินๆ ไป แอบสังเกตว่าปีนังเป็นเมืองทาสแมว เราเลยยิงรูปแมวไปเรื่อยๆ

 

 

พออ่านดูประวัติเลยรู้ว่า เขามีถนนแมวเลยจริงๆ ด้วย ภาพอาร์ตต่างๆ ในเมืองเลยมักมีศิลปะที่มีแมวซ่อนอยู่ จ๊ะเอ๋!

ฟิล์มเก่ามากๆ แล้ว อายุตั้ง 5 ปี ก็มีสีเลอะทับไปทับมากันบ้าง บางภาพก็ขอบนัวร์ๆ เราว่ามันก็เป็นอารมณ์ภาพที่คาดเดาไม่ได้ดี :) บางรูปก็สีแรงมาก บางรูปก็จืดมาก

ภาพอาร์ทดังๆ ที่เป็นภาพบังคับในเมืองปีนัง

เราว่าที่ปีนังเดินทางสะดวกนะ เรานั่งรสบัสไปเที่ยวรอบๆ เมืองได้ ครั้งนี้เราไปก็ใช้รสบัสเที่ยวเป็นหลักเหมือนกัน นั่งๆ ไปก็เริ่มจำทางจำสายรถบัสได้ล่ะ เราท่อง เรือ Ferry ข้ามไปอีกฝาก

แล้วก็ไปหาดสวยๆ ที่ชื่อว่า Queensbay ตรงข้ามจะเป็นห้างใหญ่มาก เอาไว้ให้มาเดินเล่นคูลๆ ชิคๆ

ช่วงที่ไปแดดแรงมากกก ร้อนกว่าไทย ร้อนแบบร้อยองศา ร้อนแบบอยากเปลี่ยนชุดรำขอฝนตรงนั้น แต่โชคดี คือ แดดแรงๆ ทำให้กล้องฟิล์มไร้แฟลชถ่ายติดง่ายและเฮียปัสก็ทำหน้าที่ของเฮียแกไป

จบทริปนี้เราประทับใจกับเมืองปีนังมากๆ :D ดีใจที่สุดที่เฮียแกกับฟิล์มเน่าๆ 5 ปีถ่ายรูปติด :D

ปุ๋ยไม่ค่อยเขียนรีวิวท่องเที่ยว เพราะมีคนใจดีรีวิวกันไว้เยอะแล้ว ข้อมูลค่อนข้างคล้ายๆ กัน เวลาไปเที่ยวอยากเก็บภาพรอบๆ ตัวและมองดูอะไรๆ ค่อยๆ หมุนมากกว่า

ขอให้สนุกกับการเดินทางนะคะ

ถ้าใครชอบเรื่องที่ปุ๋ยเขียน ภาพที่ปุ๋ยถ่าย ไปพูดคุย หรือฝากกด Like ให้กำลังใจกันหน่อยนะคะ ^o^ เจอกันใหม่ค่ะ

ปุ๋ย (@palouis) แล้วเราไปเที่ยวด้วยกันอีก ^^