สะเต๊ะแพะสูตรอินโด อร่อยเนื้อๆแบบคลุกเครื่อง

วันนี้พาไปรู้จักอาหารของประเทศอินโดครับ ก็ตือ "สะเต๊ะ"   ที่ย่างเสียบไม้กัน  เป็นอาหารสตรีทฟู้ดที่ฝรั่งมาเห็นแล้วบอกว่าชอบมาก   เมนูอาหารจานนี้ ทางบ้านเราที่เมืองไทยรู้จักแต่หมูสะเต๊ะ ที่เขาปิ้งไม้เหลืองๆ น่าทาน ขายแล้วเอามาจิ้มน้ำจิ้มถั่วลิสงข้นๆ   มีอาจาดแตงหอมหันซอยมาในน้ำเปรี้ยวหวานแกล้มแก้เลี่ยน ไปทางใต้ หรือร้านมุสลิมก็พอจะหาเนื้อสะเต๊ะทานได้บ้าง แต่ก็หายาก  

วันนี้จะพามารู้จักสะเต๊ะสูตรต้นตำรับ ที่มีคิดค้นและทำขายกัน เริ่มก่อนที่ เกาะชวาประเทศอินโดนีเซีย และถือเป็นอาหารประจำชาติของอินโดนีเซียด้วย ต่อมา ก็ทำกินแพร่หลายออกไปทางมาเลเซีย แล้วเมืองไทยก็รับผ่านมาจากทางมาเลเซียอีกทีนึง

แต่ทางมาเลย์เขาก็ บอกว่าของเค้าก็เป็นต้นตำรับ เรื่องแบบนี้เอาเข้าจริงก็เถียงกันไม่จบ แต่ว่าเท่าที่เคยเห็นเคยผ่านทางมา ที่เกาะชวา มี รูปแบบสะเต๊ะทำกันหลากหลายมาก ตั้งแต่เอาเนื้อไปคลุกมะพร้าวหรือไปคลุกเคล้าไปทำอย่างอื่น   น่าจะเป็นจุดต้นตอของอาหารเมนูอร่อยนี้  เพราะความหลากหลายมากที่สุด สะท้อนว่าเป็นต้นทาง 

ภาษาอินโด-มาเลย์ ที่อันที่จริงแล้วก็เกือบเป็นภาษาเดียวกัน มีเรียกสะกดต่างกันว่า Sate  กับ Satay  ออกเสียงประมาณ "ซาเต"  ไว้ไปเที่ยวทางโน้นจะได้สั่งได้ถูก 

“ซาตู พอร์ซี"  ไปถึงหน้าแผง หรือหน้าร้าน บอกแบบนี้ไปเลย  หมายความว่า 

“ขอ หนึ่งชุด"   แล้วเขาจะจัดแจงทำให้เรามาหนึ่งชุด  คำว่า porsi ก็คือ portion  หรือ หนึ่งสุ่วน หนึ่งชุด ในภาษาฝรั่งอังกฤษ 

ดูป้าย Harga  ฮาร์กา  ให้ดีครับ อันนั้นหมายถึงราคา  หลายร้านเขาจะมีคล้ายๆ กับข้าวเหนียวนึ่งห่อใบตองอะไรด้วย เอาไว้กินกับสะเต๊ะให้อิ่มท้อง เหมือนบ้านเราบางที่ๆ มีกินกับขนมปังปิ้ง 

ส่วนเนื้อสะเต๊ะ สีเหลืองๆ แบบหมูสะเต๊ะบ้านเราความจริงก็เป็นสไตล์การทำสะเต๊ะมาจากแถวปาดังบนเกาะสุมาตราแล้ว มาเลเซียก็รับไป  แต่ของมาเลย์เขาจะชอบย่างไฟแรงมากกว่าอินโดฯ   ส่วนเราก็รับต่อจากมาเลเซีย   สะเต๊ะในบ้านเราก็เลยมีแต่สีเหลือง

ที่อินโดนีเซียเนื้อที่เอามาทำสะเต๊ะจะเป็น เนื้อวัว เนื้อไก่ และเนื้อแพะซึ่งอย่างหลังคือสะเต๊ะกัมบิง  หรือสะเต๊ะเนื้อแพะ จะได้รับความนิยมมากที่สุด อร่อยมากครับ ส่วนสะเต๊ะที่ทำจากหรือหมูสะเต๊ะแบบบ้านเราหาทานยากมาก ยกเว้นแต่ ที่เกาะบาหลี พอมีขายบางร้าน

สตรีทฟู้ดแบบอินโดครับ พ่อค้าสะเต๊ะเขาจะเร่ขายไปครับ มีที่ย่างนี้พร้อมเตาปิ้งขนาดกะทัดรัด ร้องเรียกลูกค้าตามบ้านไปเรื่อย  ใครอยากกินก็เรียกเค้าจะปิ้งกันสดๆตรงนั้นเลย

ที่ต่างจากเมืองไทยก็คือแทนที่เขาจะแยกน้ำจิ้มออกต่างหากแล้วมากินรวมทีหลังแบบที่บ้านเรากินที่อินโดนีเซียเขาจะเอาเนื้อหมักเสียบไม้มาแล้วคลุกกับน้ำจิ้มส่วนหนึ่งก่อน  แล้วเอาไปปิ้งไฟร้อน ทั้งมาเลย์และอินโดนีเซียใช้ไฟย่างร้อนกว่าเมืองไทย  แล้วใช้มือคอยคุมไฟ ด้วยการพลิกหมุนไปหมุนมา

พอปิ้งได้ที่แล้วก็เอาลงมาเคล้ากับน้ำจิ้มอีกส่วนหนึ่งแล้วเอาไปเสิร์ฟให้ลูกค้าเลยก็คือน้ำจิ้มจะรวมราดและคลุกขลุกขลิกหวานมันไปกับเนื้อที่เสียบไม้  ซืมเข้าเนื้อ ไม่แยกจิ้มแบบบ้านเรา

ที่ต่างรสต่างชาติอีกอย่างก็คือของอินโดนีเซียเขาจะมีบางที่ใส่ซีอิ๊วดำลงไปด้วยซึ่งน่าจะเป็นอิทธิพลของชุมชนจีน จะเป็นซีอิ๊วดำหวาน และรสชาติอาหารหลายอย่างของชวาจะออกหวานครับ  แต่หลายที่ที่เคยทานเขาจะไม่มีอาจาดมาให้  ก็น่าเสียดาย เพราะในใจก็นึกอยากตัดเลี่ยนตามแบบที่เคยชินตอนอยู่เมืองไทยเหมือนกัน 

แต่ทั้งหมดก็แปลกแล้วอร่อยดีครับแต่ละเมืองแต่ละจังหวัดของอินโดนีเซียเขาจะมีสไตล์ทำสะเต๊ะต่างกัน  แต่ที่ถือว่ากันสุดยอดที่สุดไม่ว่าปรุงรสชาติต่างกันยังไงก็คือ ใช้เนื้อแพะมาทำสะเต๊ะ   เรียกว่าถ้าไปถึงอินโดต้องลองทานให้ได้ครับ  ไม่งั้นเรียกว่ามาไม่ถึงประเทศอินโดนีเซีย