อุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยาม

     ในปี พ.ศ. 2540 อุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยาม จึงได้เริ่มก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไทย ท่ามกลางบรรยากาศภายในที่ได้บรรจงออกแบบให้กลมกลืนกับธรรมชาติ ด้วยพรรณไม้มากมาย สายธารไหลริน และสิ่งก่อสร้างที่เน้นศิลปกรรมแบบไทยย้อนยุค ณ ที่แห่งนี้จัดได้ว่าเป็นสถานที่พักผ่อนทางกาย และจิตใจได้เป็นอย่างดี ทั้งยังเป็นแหล่งการศึกษาค้นคว้าได้อย่างสอดคล้องกับการศึกษาในยุคปัจจุบัน เหมาะสำหรับผู้ที่ชื่นชอบศิลปะวัฒนธรรมไทย และผู้ที่สนใจพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง จวบจนถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ.2549 จึงได้เปิดให้ประชาชนทั่วไปได้เข้าชม

     หากมองแบบรวมๆ แล้ว ภายในอุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยาม นั้นแบ่งออกเป็น 6 ส่วนใหญ่ๆ ด้วยกัน มีทางเดินชมแบบเป็นวงรอบ แต่ละส่วนนั้นมีความน่าสนใจต่างกันออกไป จึงทำให้การเดินเที่ยวชมภายในไม่น่าเบื่อ ผมขอเริ่มการเดินทางเที่ยวชมภายในอุทยานฯ ตามเส้นทางไปทีละจุดโดยเริ่มจากประตูทางเข้า เมื่อเดินเรื่อยไปประมาณ 150 เมตร จะพบกับอาคารหลังใหญ่ มีชื่อว่า อาคารเชิดชูเกียรติ  

อาคารเชิดชูเกียรติ      อาคารหลังนี้จัดสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่รวบรวมรูปเหมือนบุคคลสำคัญต่างๆ ที่สร้างคุณประโยชน์ต่อประเทศไทยเรา และมีบางท่านที่เป็นชาวต่างประเทศที่ได้สร้างคุณประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติเช่นกัน โดยผมจะขอยกตัวอย่างดังนี้

ศาสตราจารย์ มล.ปิ่น มาลากุล นักพัฒนาทางด้านการศึกษา และริเริ่มการก่อตั้งองค์การรัฐมนตรีศึกษา แห่งภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

ศาสตราจารย์สัญญา ธรรมศักดิ์ นักกฏหมายผู้เที่ยงธรรม สมญานาม เปาบุ้นจิ้นของเมืองไทย

ดร.ป๋วย อึ้งภากรณ์ อดีตผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย และเป็นผู้บุกเบิกแผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติของประเทศไทย

บรมครูมนตรี ตราโมท บรมครูผู้อนุรักษ์และสืบสานดนตรีไทย

คุณสืบ นาคะเสถียร นักอนุรักษ์ธรรมชาติที่ เสียสละชีวิตเพื่อให้ธรรมชาติได้คงอยู่ (ประวัติคุณสืบ นาคะเสถียร) จดหมายก่อนการจากไป

ประธานาธิบดีโฮจิมินท์ วีรบุรุษชาวนาผู้ยิ่งใหญ่ของชาวเวียดนาม ในการต่อสู้เพื่อเรียกร้องอิสระภาพให้ชาวเวียดนามจากชาติตะวันตก

แม่ชีเทเรซ่า ท่านได้รับรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพ เพื่อช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากจากทั่วมุมโลก

    ถัดไปจากอาคารเชิดชูเกียรติ เป็นส่วนแสดงที่เรียกว่า ลานพระพุทธรูปสามสมัย เป็นลานร่มรื่นจัดแสดงผลงานปฏิมากรรมที่งดงาม ฐานพระพุทธรูปเป็นการจำลองโบราณสถานจากสถานที่ต่างๆ ได้อย่างเหมือนสถานที่จริง บริเวณนี้ทางอุทยานฯ ได้แบ่งพื้นที่การจัดแสดงพระพุทธรูปสมัยต่างๆ ออกเป็นสามส่วนสามสมัย อันได้แก่

1.พระพุทธรูปสมัยอู่ทอง ปางมารวิชัย แบบขัดสมาธิราบ ขนาดหน้าตัก 6 ศอก 9 นิ้ว หล่อด้วยทองเหลือง ฐานพระจำลองมาจากอุทยานประวัติศาสตร์ จ.พระนครศรีอยุธยา 2.พระพุทธรูปสมัยสุโขทัย ปางมารวิชัยแบบขัดสมาธิราบ ฐานพระจำลองมาจากอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย

3.พระพุทธรูปสมัยเชียงแสน ปางมารวิชัย แบบขัดสมาธิเพชร ฐานพระจำลองมาจากวัดป่าสัก อ.เชียงแสน จ.เชียงราย

     จากประสบการณ์ความชำนาญของช่างผู้สร้างผู้ออกแบบ ผนวกกับความศรัทธาที่มีต่อพุทธศาสนา ลานพระสามสมัยแห่งนี้ จึงสมบูรณ์ไปด้วยความงดงามในชั้นเชิงพุทธศิลป์ นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาบางท่านถึงกับสอบถามเจ้าหน้าที่ว่า ณ ที่แห่งนี้เดิมทีเป็นวัดร้างอยู่หรือเปล่า... ซึ่งคำถามนี้คือ คำตอบที่สามารถบ่งชี้ได้ว่า ศาสตร์แห่งศิลป์ในชั้นเชิงช่าง ได้ก่อผสานผลงานออกมาได้เสมือนจริงอย่างน่าอัศจรรรย์

     หากจะศึกษาพุทธศาสนาให้ถึงแก่นแล้ว คงต้องเดินต่อไปอีกหน่อยก็จะพบกับ ถ้ำชาดก เป็นการจำลองถ้ำขึ้นมาได้เหมือนถ้ำจริงมากๆ เช่นเดียวกับการจำลองสถานที่อื่นๆ ในอุทยานฯ ในถ้ำติดเครื่องปรับอากาศ จัดแสดงหุ่นจำลองเกี่ยวกับทศชาติชาดก พระชาติสุดท้ายของเจ้าชายสิทธัตถะ คือ พระเวชสันดรชาดก ตอน ชูชกขอสองกุมาร ซึ่งเป็นเรื่องราวที่แสดงถึงคติธรรม คำสั่งสอน เพื่อให้คนเรารู้จักความพอดี ไม่โลภ หากคนเราไม่รู้จักความพอดีนั้นแล้ว ก็อาจจะทำให้ชีวิตพบกับความหายนะได้

      แต่ผมไม่ชอบมุมถัดไปที่ชูชกท้องแตกตายมีไส้ทะลักออกมากองอยู่เต็มหน้าตัก ดูแล้วจะพาลอาเจียน ผมว่ามุมนี้เหมาะที่จะพาผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเราที่ไม่รู้จักพอ ชอบตักตวงผลประโยชน์แก่ตนเองและพวกพ้องมาดูบ้างก็คงดี

    ออกจากถ้ำก่อนเดินไปชมส่วนแสดงอื่นๆ ต่อ แวะพักกันสักนิดครับ ที่นี่เขามี บ้านน้ำสมุนไพร ไว้คอยบริการ ราคาไม่แพงอยู่ที่แก้วละ 10 กว่าบาทเอง สถานที่ก็ตกแต่งได้อย่างคลาสสิคมาก เหมือนนั่งอยู่ที่ร้านขายของตามต่างจังหวัดเมื่อสัก 20-30 ปีก่อน  

     ผมชอบสิ่งของหลายอย่างภายในร้าน เช่นของเล่นเก่าๆ โหลลูกไข่หยอดเหรียญที่เด็กๆ ชอบลุ้นกันว่าจะหยอดได้อะไร ซึ่งปัจจุบันแทบไม่มีให้เห็นแล้ว พักผ่อนสดชื่นด้วยน้ำสมุนไพรแล้วออกเดินต่อที่ กฏิพระสงฆ์ 4 ภาค

     สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) , พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต , ครูบาศรีวิชัย , หลวงปู่แหวนสุจิณโณ , หลวงปู่ทวด , หลวงปู่ทิม , หลวงพ่อสด และอีกหลายๆ รูป หากใครพาคุณพ่อคุณแม่ หรือคุณตาคุณยาย มานมัสการ คงต้องชอบบริเวณนี้แน่ เพราะเหมือนกับได้มานมัสการองค์จริงของท่านถึงกุฏิเลยทีเดียว

      ถัดไปเป็นกลุ่มบ้านไทยสี่ภาค บ้านไทยหลังใหญ่สี่หลังปลูกสร้างตามเอกลักษณ์ศิลปะของท้องถิ่น สอดคล้องกับบรรยากาศและวิถีชีวิต ผมเลือกก้าวขึ้นบันไดบ้านของภาคใต้ก่อนเนื่องจากอยู่ตรงหน้าใกล้ที่สุด

     เสียงกลองทับ ปี่ กรับพวง ดังเป็นเพลงบรรเลงแผ่วเบาเข้ากับลักษณะของบ้าน บนบ้านได้จำลองหุ่นพ่อแม่ลูกในอากัปกริยาสบายๆ บ้างกำลังทำงานอดิเรกอยู่บนชานบ้าน แต่ละห้องถูกตกแต่งด้วยสิ่งของเครื่องใช้ชีวิตประจำวันกลมกลืน  อากาศเย็นสบายเพราะรอบตัวบ้านมีต้นไม้ใหญ่ ทุกกระเบียดนิ้วได้ผ่านกระบวนการคิดวิเคราะห์ให้สอดคล้องกับความเป็นอยู่ของชาวภาคใต้อย่างแท้จริง

      หุ่นที่ทางอุทยานฯ ได้จัดนำมาแสดงไว้นี้สามารถทนสภาพภูมิอากาศได้สบาย เนื่องจากทำมาจากวัสดุไฟเบอร์กลาส ความเสียหายจึงมีไม่มากนัก ถึงแม้จะเป็นอุทยานฯ ที่สามารถจับต้องได้ก็ตาม แต่เราก็ไม่ควรไปแตะต้องให้เกิดความเสียหาย านต่อไป

      บ่ายคล้อยแล้ว ผมเพลิดเพลินอยู่กับบรรยากาศไทยย้อนยุค หุ่นแล้วหุ่นเล่ามากหน้าหลายตาเผินผ่านสายตาผมไปในวันนี้ ราวกับว่า วันนี้ผมได้เดินทางมาพบกับบุคคลหลายท่าน ซึ่งหลายท่านผมไม่โอกาสได้เคยพบตัวตนจริงของท่านเลยสักครั้งในชีวิต หลายท่านจากไปโดยทิ้งคุณความดีไว้ให้คนรุ่นหลังได้หวนคิดถึง นั่นคงเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดที่เราควรไขว่คว้าสะสมไว้ให้มากกว่าทรัพย์สินเงินทอง ความพอเพียง ความซื่อสัตย์ ความมีน้ำใจ ความเสียสละ สิ่งเหล่านี้จะทำให้เรามีคุณค่าน่าจดจำ

      แต่สำหรับผมในวันนี้ คงจะไปแวะชิมอาหารอร่อยๆ ที่ตลาดน้ำยามเย็นแล้วค่อยขับรถกลับกรุงเทพฯ ทางถนนสายธนบุรี ปากท่อ เป็นอีกเส้นทางหนึ่งครับ หากจะเดินทางแบบวงกลมอย่างนี้ เราจะได้ประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำรอย และเหมือนได้ท่องเที่ยวหลายๆ แห่งอีกด้วย

      ลองดูครับ หากพอมีเวลาว่าง วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ นี้ พาครอบครัวไปเที่ยวสบายๆ ไม่ไกลกรุ ประหยัดเวลา ไม่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายมากนัก ท่องเที่ยวไปได้ความรู้ความเพลิดเพลิน ได้ชื่นชมบรรยากาศที่นับวันจะหาชมได้ยาก อุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยาม สถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ของจังหวัดราชบุรี จะเป็นที่พักกายพักใจจากความเหน็ดเหนื่อย และเบื่อหน่ายของคุณได้มากแห่งหนึ่งที่อยากให้คุณได้ลองไปสัมผัส