การเตรียมตัวเพื่อพิชิต ภูกระดึง

การเตรียมตัวเพื่อพิชิต ภูกระดึง

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

การเตรียมตัวเพื่อพิชิต ภูกระดึง
    
การเตรียมตัวเดินป่า   ในเบื้องต้นคือ การสอบถามข้อมูลการเดินทางกับทางอุทยานแห่งชาติให้มากที่สุด ทั้งสภาพเส้นทาง สภาพอากาศ สภาพภูมิประเทศ แล้ววางแผนเส้นทางและระยะเวลาที่ใช้เดินและจุดหมายของแต่ละวัน พร้อมทั้งนัดหมายกับทางอุทยานแห่งชาติ เพื่อให้ทางอุทยานแห่งชาติจัดเตรียมเจ้าหน้าที่นำทางไว้ล่วงหน้า สิ่งที่ต้องเตรียมต่อไปคือ สภาพร่างกาย ผู้จะเดินป่าควรมีร่างการแข็งแรงสมบูรณ์ และจิตใจที่พร้อมจะฝ่าฟันอุปสรรค ที่อาจพบตลอดการเดินทาง   การเตรียมของใช้เดินป่า   การเตรียมของใช้ที่จำเป็นสำหรับการเดินป่ามีหลายอย่าง ได้แก่ เสื้อผ้า ควรเป็นเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวที่แห้งง่ายและสวมใส่สบายเตรียมไว้ประมาณ 3 ชุด ชุดหนึ่งใส่ช่วงกลางวัน ชุดหนึ่งสำหรับใส่นอน และชุดสุดท้ายสำหรับใส่เดินทางกลับ เสิ้อกันหนาวหรือ เสื้อกันฝนก็ควรเตรียมไปด้วยตามฤดูกาลและสภาพอากาศของพื้นที่นั้น รองเท้า ควรใช้รองเท้าหุ้มส้นหรือหุ้มข้อ ไม่ควรมีพื้นแข็งหรืออ่อนจนเกินไป และมีขนาดพอเหมาะไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป และไม่มีน้ำหนักมากเกินไป และควรสวมถุงเท้าเพื่อป้องกันรองเท้ากัด  หมวก เพื่อใช้บังแดดและป้องกันหนามเกี่ยวศรีษะขณะเดินลอดกิ่งไม้ เป้สัมภาระ ควรมีขนาดเหมาะสมกับลำตัวของเจ้าของและจำนวนสัมภาระ โดยปกติเป้เมื่อใส่สัมภาระแล้วไม่ควรมีน้ำหนักเกินร้อยละ 20 ของน้ำหนักตัว หากเป้มีน้ำหนักมาก ควรใช้สายคาดเอวเพื่อถ่ายเทน้ำหนักส่วนหนึ่งจากที่บ่ามาให้ลำตัว บริเวณส่วนเอวช่วยรับน้ำหนักด้วย เต็นท์พักแรม ควรใช้ขนาดและจำนวนที่เหมาะสมกับจำนวนคน เปลสนามก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง เพราะเบาและกะทัดรัด แต่ที่ขาดไม่ได้คือ ผ้าพลาสติกสำหรับกางขึงเหนือเต็นท์ หรือเปลสนามเพื่อกันน้ำค้างและน้ำฝน อุปกรณ์จำเป็นอื่นๆ ควรจัดเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็นติดตัวไป เช่น ยาประจำตัว ถุงนอน ไฟฉาย มีดอเนกประสงค์ กระติกน้ำ ชุดเครื่องครัวสนาม ถุงขยะ ไฟแช็ก เชือกร่มยาว 2-3 ม. จำนวน 2-3 เส้น ฯลฯ เสบียง ควรเตรียมให้เกินไว้ประมาณ 2 มื้อ เผื่อเกิดเหตุให้ต้องอยู่ในป่านานกว่ากำหนด และควรเผื่อเสบียง สำหรับเจ้าหน้าที่ของอุทยานแห่งชาติที่ช่วยนำทางไว้บ้าง อย่างน้อยก็เป็นน้ำใจที่แบ่งปันให้แก่กัน ข้อพึงปฏิบัติในการเดินป่า  

     เดินเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบและเดินด้วยความเร็วสม่ำเสมอ ควรเดินเรียงเดี่ยว ให้มองเห็นคนที่เดินอยู่ข้างหน้าเสมอ หากเดินนำไปจนมองไม่เห็นผู้ที่เดินตามหลัง ควรหยุดรอให้คนข้างหลัง ตามมาจนอยู่ในระยะที่มองเห็นกันได้ จึงค่อยเดินต่อ ไม่ควรส่งเสียงดัง นอกจากเปลีองพลังงานแล้ว ยังลดทอนโอกาสพบสัตว์ป่าตามเส้นทาง ควรพัก 5-10 นาที ทุก 1-2 ชม. แต่อย่าพักบ่อยเกินไป เพราะจะทำให้เหนื่อยยิ่งขึ้นไปอีก ไม่ควรเดินออกนอกเส้นทาง และไม่ควรเดินป่าตามลำพัง ทั้งระหว่างเดินสู่จุดหมายและเมื่อถึงจุดหมายแล้ว เพราะกว่าจะรู้ตัวว่าหลงป่าก็สายเสียแล้ว เมื่อพบแหล่งน้ำที่สามารถดื่มได้ ควรเติมน้ำให้เต็มกระติกเสมอ การเดินขึ้นเนินชัน  

     เนื่องจากการเดินขึ้นเขาชัน ต้องใช้พลังงานมากกว่าการเดินบนทางราบถึง 15 เท่า ทางที่ดี ควรก้าวช้าๆ สูดหายใจลึกๆ เพื่อให้มีออกซิเจนเพียงพอในการเผาพลาญพลังงาน และหมายตาจุดพักเท้าสั้นๆ เป็นระยะๆ อย่าโหมเดินรวดเดียว เพราะจะทำให้เหนื่อยเกินไปจนหมดแรงที่จะไปต่อ ช่วงที่ชันมากๆ ใช้มือช่วยโน้มโขดหินหรือกิ่งไม้ จะทำให้เข่า และต้นขาไม่ต้องรับภาระหนักเกินไป พกขนมหวานจำพวกช็อกโกแล็ต เวเฟอร์ จะช่วยให้มีพลังงาานในการเดินทางไกล การป้องกันการเป็นตะคริ้ว   เมื่อเดินเท้าไปนานๆ ร่างกายเสียเหงื่อมาก อาจจะทำให้เกิดตะคริว ตะคริวเกิดจากการหดเกร็งของกล้ามเนื้ออย่างเฉียบพลัน เนื่องจากความผิดปกติของกระบวนการดูดซึมภายในกล้ามเนื้อ ทางแก้ ก็คือ ต้องพัก นั่ง หรือนอนเหยียดเท้าพาดอะไรก็ได้ให้สูง เพื่อให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น เลือดที่ไปคั่งอยู่ที่เท้าไหลย้อนกลับ ให้เลือดใหม่ที่มีออกซิเจนไหลไปแทน กินเกลือสักหยิบมือ เพื่อเติมเกลือแร่ที่สูญเสียไปกับเหงื่อ การเดินในป่าดิบชื้น   ในป่าดิบชื้น ความชื้นสูง แต่อากาศกลับร้อนอบอ้าว ในตอนกลางวัน เป็นเพราะ ภายในป่าทึบอากาศหมุนเวียนได้ไม่ดี โดยเฉพาะเส้นทางในหุบ เมื่อเดินป่า ร่างกายต้องใช้พลังงานมาก จึงต้องระบายความร้อนเพื่อรักษาสมดุลย์ของร่างกาย จึงมีเหงื่อออกมาก

     แต่อุปสรรคก็คือ ความชื้นสัมพัทธ์ที่สูง เหงื่อที่ถูกขับออกมาไม่สามารถระเหยหายไปได้เร็ว มันจึงเหนอะหนะอยู่ที่ผิวหนัง ซึ่งหมายความว่าร่างกายระบายความร้อนได้ไม่ดี และยิ่งทำให้ร่างกายทวีความร้อนอบอ้าวยิ่งขึ้น เพราะยังคงเผาผลาญพลังงานต่อไป สถานการณ์เช่นนี้ ในป่าดิบชื้นที่หนาแน่นมากๆ และมีความชื้นสัมพัทธ์สูง หากยังหักโหมเดินต่อไป จะมีอาการเหมือนเป็นไข้ เหนื่อยมาก  

     ฉะนั้น ถ้ารู้สึกร้อนจัด ควรหยุดพัก และวักน้ำในลำธารลูบหน้าลูบตา เป็นการระบายความร้อนออกจากร่างกายวิธีหนึ่ง แต่อย่าลงแช่น้ำ ทั้งๆ ที่ยังเหนื่อยจัด เพราะร่างกายอาจปรับตัวไม่ทันการเดินในป่าดิบชื้นไม่ควรใส่เสื้อผ้าที่หนาเกินไป ควรเป็นผ้าที่โปร่ง สบาย แห้งเร็ว แต่ควรเป็นเสื้อแขนยาว เพราะมีหลายช่วงต้องผ่านดงหนาม และรังมด ถ้ารู้สึกร้อน ก็สามารถพับแขนขึ้นได้ กิจกรรมเดินป่า   ผืนป่าอันบริสุทธิ์เป็นที่ใฝ่ฝันของนักผจญภัยผู้ชื่นชอบความท้าทาย มีเส้นทางเดินป่ามากมายที่ปลายทาง จุดหมายอาจเป็นน้ำตกงามที่ยังไม่เคยมีใครเข้าถึง หรือยอดเขาสูงเสียดฟ้าที่ผู้มีธาตุทรหดเท่านั้นจึงจะพิชิตได้ เส้นทางเหล่านี้อาจต้องเดินขึ้นเขาลูกแล้วลูกเล่าและพักค้างแรมริมห้วยกลางป่าหลายคืน อาจดูยากลำบาก สำหรับผู้ไม่เคยเดินป่าเช่นนี้มาก่อน แต่ความจริงหากเตรียมตัวให้พร้อม ก็มิใช่เรื่องยากจนเกินไป

 

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook