ฤดูร้อนรำลึก (อีกครั้ง) ที่ Good View

ก่อนออกจากกรุงเทพฯ มีหลายคนพยากรณ์อากาศไว้ให้บินเดี่ยวว่า เชียงใหม่จะอากาศร้อนถึงร้อนที่สุด พวกเขาจะรู้ไหมว่าสิ่งที่คาดเดา ไว้ล่วงหน้านั้นมันไม่แน่นอนเสมอไป 20.15 น.อากาศในตัวเมืองเชียงใหม่ยังคงชื้นไปด้วยกลิ่นฝนที่เพิ่งจางไป เมื่อช่วงเย็น ท้องฟ้าที่หม่นมาตลอดกลางวัน กระจ่างเต็มที่ด้วย ความสว่างของพระจันทร์เต็มดวง ดูเหมือนธรรมชาติจะเตรียมพร้อมสำหรับ วันวิสาขบูชาในวันรุ่งขึ้น เมื่อก่อนมีคำพูดว่า ไปเชียงใหม่ไม่ได้ขึ้นดอยสุเทพ ยังไม่ถึงเชียงใหม่ แต่เดี๋ยวนี้ คงต้องเปลี่ยนเป็น ไปเชียงใหม่ไม่ได้ไป Good View เหมือนไม่ได้สัมผัสถึงเนื้อ เชียงใหม่อย่างแท้จริง และขณะนี้ บินเดี่ยวและชาวคณะกำลังยืนอยู่หน้าร้าน ที่ชื่อเสียงลือเลื่องไปถึงกรุงเทพฯ ของเมืองเชียงใหม่ ดูเหมือนว่า เวลา สองทุ่มเศษ จะสายเกินไปเสียแล้วสำหรับการหาโต๊ะว่าง สักโต๊ะในร้านนี้ แต่ด้วยความคุ้นเคยหรืออะไรสักอย่างที่ติดตัวบินเดี่ยวมาแต่กำเนิด ยังพอเอื้อประโยชน์อยู่บ้าง ดูเหมือนภาพจะตัดกลับไปที่ฉากเดิมทุกๆครั้งที่บินเดี่ยวแวะมาเยือน Good View วันนี้กับ Good View กับวันวานของที่นี่เมื่อปีที่แล้ว ยังคงความเดิมของบรรยากาศ ได้อย่างเหนียวแน่น จากทางเข้าร้านเจอกับ สตูลบาร์ ถัดไปเป็น เวทีที่สำหรับ Band สดเล่น สตูลบาร์ยังคงแน่นขนัดเช่นเดิม พอๆกับ ที่นั่งภายในหลังคาด้าน หน้าเวที ที่นักเที่ยวมักจับจองเต็มตั้งแต่ทุ่มเศษๆ เวลาล่วงเลยมาถึงสองทุ่มเช่นนี้ ที่ ที่ดีที่สุดคงหนีไม่พ้นเป็นเฉลียงด้านนอกติดแม่น้ำปิง อาจไกลจากเวทีที่อยู่ กลางร้านไปบ้าง แต่ฉากหลังริมแม่น้ำปิงบรรเทาไปได้มากทีเดียว เสน่ห์ของ Good View ยังคงครบดั่งเดิม จะผลัดเปลี่ยนก็เพียงแต่ผู้คนที่เข้ามา เชยชม เสน่ห์นี้ เท่านั้นเอง ดนตรีช่วงหัวค่ำเริ่มบรรเลงไปแล้ว หลายๆคนบอกว่ามา Good View เพื่อมาฟังเพลง และดูเหมือน ที่นี่ จะเป็นสถานที่ชุมนุมสุดยอดฝีมือทั้งนักร้องและนักดนตรีที่พลัดหลง มาจากธุรกิจดนตรีกลางคืนที่วุ่นวายในเมืองหลวงเป็นเสียส่วนใหญ่ 20.45 น. ราตรีอันยาวนานเริ่มบรรเลง พร้อมๆกับที่บินเดี่ยวและ ชาวคณะเริ่มต้นบรรเลงด้วย Corona Extra Beer เบียร์มี Concept ที่เวลาดื่มต้อง บีบมะนาวจากปากขวด ลำบากเล็กน้อยแต่ เป็นอะไรที่เข้าท่ามาก 21.35 น ด้วยความพยายามของบินเดี่ยว ชาวคณะบางคนได้เสื้อจาก Corona เป็นกำนัลไปแล้ว ส่วนบินเดี่ยวก็เริ่มได้อาการกรึ่มเป็นของที่ระลึกเช่นกัน วงดนตรีเริ่มบรรเลงเพลงจังหวะเร็วขึ้น โขกสับโน๊ตดนตรีจนได้ที่ กลายเป็น You Learn ของ Alanis ถึงจังหวะนี้แล้วหลายๆคนเริ่มสลัดความเก้อเขิน โยกหัวโยกแก้วตามจังหวะ ด้วยความเมามัน ฝรั่งสามคนที่นั่งอยู่หลังบินเดี่ยว ก็ไม่พ้นอารมณ์นี้ เริ่มเข้าใจคำพูดของใครบางคน (อีกแล้ว) ที่บอกว่า ดนตรีเป็นภาษาสากล 24.15 น. ได้เวลาลาจาก Good View อีกครั้ง โดยส่วนตัวของบินเดี่ยวนั้น ยอมรับว่า ออกจะหลงในเสน่ห์ของเมืองเหนือเมืองนี้อยู่มาก แต่ครั้งนี้ ดูเหมือนว่าการกลับไปเยือนเพื่อนเก่า บินเดี่ยวไม่เกิดความโหยหาในการลาจาก เหมือนวันวาน ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นมาแวะเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าคนนี้อีกเมื่อไร ความเปลี่ยนแปลงของเวลาทำให้ผู้คนเปลี่ยนไปและกำลังจะทำให้เชียงใหม่เปลี่ยนตาม ดูเหมือนหลังจากครั้งนี้แล้ว อาจจะอีกยาวนาน หรือตลอดไปที่บินเดี่ยวและเพื่อนเก่า เมืองเหนือเมืองนี้จะได้พบเจอกันอีกคำรบหนึ่ง แล้วพบกันครับ นายบินเดี่ยว