ปั่นจักรยานแม่บ้านเที่ยวทุ่งดอกไม้คนเดียว ใน Hokkaido กับกล้องกุ๊กไก่

ปั่นจักรยานแม่บ้านเที่ยวทุ่งดอกไม้คนเดียว ใน Hokkaido กับกล้องกุ๊กไก่

ปั่นจักรยานแม่บ้านเที่ยวทุ่งดอกไม้คนเดียว ใน Hokkaido กับกล้องกุ๊กไก่
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

เดือนหน้า กรกฏา ทุ่งลาเวนเดอร์ ที่ฮอกไกโดจะบานสะพรั่งอีกครั้ง ก็เลยคิดถึงทริปของเราครั้งนึง

เราเป็นคนชอบเที่ยวคนเดียว และเมื่อก่อนเวลาจะไปเที่ยวที่ไหนทีจะเช็คละเอียดยิบ ข้อมูลต้องพร้อม อุปกรณ์ต้องจัดเต็ม จัดหนัก

ต้องแวะตามตาราง ต้องถูกและดีที่สุด หาข้อมูลเทียบๆๆ ราคา ทุกอย่างต้องเป๊ะ ๆๆๆๆ 

แต่เมื่อวันเวลาเปลี่ยน คนก็ปลี่ยน 555  คือ ขี้เกียจแล้วอ่ะ  แบบแบกกล้องหนักๆ เหนื่อยตอนหาข้อมูล กับความต้องเป๊ะ

ตามตารางที่วางไว้ นั่งนับตังค์ ความคุ้มค่า พอๆๆ (แต่กำลังจะกลับมาเป็นคนเดิม คือ เยอะเหมือนเดิม 55)

และนี่เป็นทริปปลดแอกกก 555 การท่องเที่ยวของเรา  ได้แค่ไหนแค่นั้น คือ แทบไม่มีตั๋วไป-กลับ ตามกำหนดที่ต้องการ

แทบไม่มีที่นอน เพราะไปชนโกลด์เด้นท์วีคของญี่ปุ่น เพราะแม้แต่คนญี่ปุ่นเองยังเที่ยวฮอคไกโดค่ะ หาตั๋วยากมาก เต็มหมด

ส่วนกล้องโทรศัพท์แบรนด์ไทย แต่ดีที่กลับเลนส์ได้ เพื่อใช้ถ่ายตัวเอง  กับ กล้อง คอมแพค 3900 บาท 

ผ่อน ศูนย์ เปอร์เซ็นต์ (เราเรียกมันว่ากล้องกุ๊กไก่ ให้อารมณ์เล็กๆน่ารัก) มันเบาๆดี

คือตอนนั้น ไปก็ไม่รู้ไปไหน ฟาร์มอะไรดังบ้างก็ไม่รู้ รู้แต่ต้องเจอทุ่งดอกไม้ ยาวๆ สรุป เราไปเดือนสิงหา เค้าบานกัน กรกฎา 555 

ดีนะ ยังมีอะไรให้ดูบ้าง ก็ตามภาพเลยนะ จำชื่อฟาร์มไม่ได้ แต่ไปมากกว่าทัวร์แน่นอน ใช้จักรยานแม่บ้านอย่างเดียว มีหลงเข้าป่าบ้าง 

เหลือแต่ป้าย ไม่มีดอกไม้วนกลับบ้าง  เจ้าของที่พักให้ยืมจักรยานมา ไม่คิดตังค์ใช้เวลาสองวันครึ่ง น่าจะได้ รวมๆ น่าจะ เกือบ สิบทุ่ง หรือเกิน 

วิธีการเที่ยวของเราครั้งนี้คือ เก็บแผนที่ตามสถานี ถามอาสาสมัครป้าๆลุงๆ ตามสถานีใจดีมาก เพราะเค้าเป็นอาสาสมัคร ผู้สูงอายุ

คนญี่ปุ่นจะหากิจกรรมให้ทำ ดูข้อมูลกูเกิ้ลในรถไฟ หรือก่อนนอน ถามเพื่อนร่วมที่พัก คนส่วนมากจะเตรียมข้อมูลมาแล้วเค้าจะอยากแชร์

ลองชมภาพทริปของเรานะ เผื่อจะเป็นแรงบรรดาลใจ ให้ไปปั่นจักรยานแม่บ้าน อาจจะไม่ได้ลงข้อมูลอะไรมาก แต่ถ้าถามอาจจะพอให้ข้อมูลได้ค่ะ อบคุณที่รับชมค่ะ

นี่คือจักรยานแม่บ้านที่เจ้าของที่พักให้ยืมมาค่ะ สูบลมให้อย่างดี ช่วยเลือกที่เหมาะกับความสูงเรา เราเอาแบบมีตระกร้า

จะได้ใส่ของ มีกระเป๋าใส่ หมวกถูกๆแดดแรง มีฝนตกบางวันเราซื้อร่มใส ที่นั่น

อันนี้ในรถไฟ กางแผนที่ วงๆๆ นั่นกระเป๋าเรา มีเงินนิดหน่อย แดดแรงมีแว่นซื้อจากสำเพ็ง 50 บาท ถ้าจำไม่ผิด

กล้องที่ใช้ คอมแพค 3900 บาท ผ่อน ศูนย์ เปอร์เซ็นต์ (เราเรียกมันว่ากล้องกุ๊กไก่ ให้อารมณ์เล็กๆน่ารัก) มันเบาๆดี

กันน้ำด้วย เคยเอาไปดำน้ำ ของเค้าดีจริงๆ พังไม่เสียดาย แต่ถ้าหายก็คิดถึงนะ

ฟาร์มเยอะค่ะ ฟาร์มเล็กฟาร์มน้อย ฟาร์มดัง ฟาร์มที่สวยกว่าฟาร์มดังๆ ปั่นไปเรื่อยๆ ออกกำลังด้วย อากาศก็ดีค่ะ

ฟาร์มนี้จำชื่อไม่ได้ แต่จำได้ว่าปั่นจักรยานไปไกลมากๆ จนเกือบถอดใจจะปั่นวกกลับ

เพราะต้องปั่นกลับมาให้ทัน รถไฟเที่ยวสุดท้าย เหนื่อยมาก เลยจำแม่น แม่นรูปนะ แต่ชื่อลืม 55

จะเห็นว่าไม่มีลาเวนเดอร์เลย เพราะเค้าร่วงไปหมดแล้วค่ะ แต่ก็สวยนะคะ ดอกเล็กๆ ย้อนแสงไปหน่อย ดอกไม้ บวก วิวแลนด์สเคป ฟินมาก 

ภาพนี้ที่เดียวกับภาพบน ถ้าให้เราค้นก็ขุดชื่อออกมาให้ได้นะ 55 อันนี้อยู่บนภูเขา 

ป้าคนญี่ปุ่นถามว่าแน่ใจเหรือว่าเราจะปั่นจักรยานไป พอไปถึงก็อ๋อ เพราะต้องปั่นขึ้นเขา บางช่วงเราจูงแล้วเข็นค่ะ หมดแรงสุดๆ

อันนี้ปั่นไป โรงงานไวน์ จำได้ว่าแดดแรงมากๆ 

มันก็แค่ถนน กะ ท้องฟ้า แต่เราก็จอดถ่าย (รูป)

อันนี้ดังใช่ไหมคะ จะบอกว่ามีสวยกว่าที่นี่ หลายฟาร์ม แต่ทัวน์อาจจะพาลงแต่ที่นี่

ถ้าไม่เห็นฟาร์มอื่นที่นี่ก็ฟินแล้วค่ะ แต่ถ้าเห็นฟาร์มอื่นจะกลายเป็นฟินเฟร่อออออ 555

พี่ป้าน้าอา ชาวญี่ปุ่น เราไม่เจอคนไทยเลยค่ะ ทุ่งแบบนี้ แต่ทุ่งอื่นก็ไม่ค่อยเจอนะ

จำได้เจอที่ซุปเปอร์มาเกตครั้เดียว สองสามคน

ไม่มีลาเวนเดอร์เลยค่ะ ทำไปได้ 555 อ๊ะมีนะ ขอบๆ ม่วงๆนิดนึง

อันนี้หลอมแหลม แต่ก็ได้อยู่นะ

อันนี้แน่นๆ ไม่ได้ปรับแต่งอะไรเลยนะ 

อันนี้ดาวเรืองป่ะ บ้านเราก็มีป่ะ 555 อาจจะไม่ใช่  เราปั่นจักรยานจนพลบค่ำนะ เริ่มมืดละ

อันนี้ที่เดียวกับบนเขาด้านบน ชอบตุ๊กตาฟาง

บางทีก็นึกถึงใครซักคน ที่อยากมากับเรา น่านนน เริ่มไปละ

น่ากลิ้งซักสามตลบ

ลมซ่อนรัก อ้าวไม่ช่ายยย

ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะกับกล้อง ทุกคนไปจะได้ภาพแบบนี้ กดแล้วได้เลย หรือสวยกว่านี้ วิวมาแบบนี้เลย

เก๋ไก๋ ทำเป็นกรอบรูป  เอาหน้าไปยื่นได้ค่ะ

อันนี้ทานตะวัน บ้านเราก็มีนะ

เราไปคนเดียว เพื่อนหาตามทาง ใครคุยด้วยก็คุย นี่คุยไม่หยุดเลย 

ทำละห้อยยย ยิ้มลา จริงๆอยากคุยต่อ

นี่ก็เพื่อนใหม่ พี่ถ่ายรูปให้ป๋มหน่อยสิฮะ เครๆ 55

เราชอบภาพนี้ 

ดอกมะลิ คงไม่ใช่

อันนี้ก็ในฟาร์ม โทมิตะ

ฟาร์ม โทมิตะ

บ้านเราก็มี

ปั่นจักรยานไปเรื่อยๆ ก้มีให้ชมเรื่อยๆ 

แจ่มจรัส

Aoi ike บ่อมรกต ใครบอกยังไง ก็ไม่เชื่อ คนญี่ปุ่นบอกเราก็ไม่เชื่อ 55

ว่าไม่มีรถเช่า หรือว่าแท็กซี่ไปไม่ได้ สรุปเราไปคุยกับ อินฟอร์เมชั่นศูนย์ท่องเที่ยวเค้าบอก

รถเมล์มี ไปรอเลย เที่ยวสุดท้ายทันพอดี ทั้งไปและกลับ ถ้าเดินออกมาไม่ทัน ติดป่า 555

ไปตรังบ้านเรา หรือวังเวียง ลาวก็ได้ป่ะ 55 เราว่ายังได้ลงไปว่าย โดดน้ำ แต่ก็แล้วแต่

สองอันนั้นเราก็ไม่เคยไป ไม่รู้น้ำแบบเดียวกันรึเปล่า ถามว่าอันนี้สวยไหม ก็ สวยนะ

แต่ตอนนั้นเราเหนื่อย เลยปั้นมุมกล้องไม่ค่อยออก แล้ว ไม่คาดคิดว่าจะได้ไป

เดี๋ยวมารีวิวที่พักโฮมสเตย์ราคาประหยัด อาหาร การกิน จ้า

ที่พักเป็น Youth Hostel ที่ใกล้ใจกลาง ฟาร์มต่างๆ ราคาไม่แพงมาก ถ้าจำไม่ผิดประมาณ 3500 เยน

รวมอาหารเช้า เย็น ชื่อ Furano Youth Hostel สะอาดปลอดภัย เป็นระเบียบ เจ้าของใจดี 

เวปที่พัก http://www4.ocn.ne.jp/~furanoyh/english.htm

ลงสถานีนี้จ้า Naka-Furano แล้วเดินต่อไปปประมาณ 5 นาที (เค้า) แต่ 10 นาทีเรา 555 มีขึ้นเนินอ่ะ

เอากระเป๋าเดินทางไปนี่มีอ้วก ต้องหยุดพักเรื่อยๆค่ะ

นี่คือหยุดพักนะคะ เดินขึ้นมาจากปลายทาง ยังไม่ถึง เหนื่อยมาก มันชัน

ถึงแล้วจ้า หน้าตาที่พักประมาณนี้ แนวหนังฝรั่ง 555 เจ้าของก็เป็นญี่ปุ่น หน้าออกฝรั่งๆ

น้องหมาของที่พัก

มีจักรยานให้ยืม ไม่ต้องเช่า

บรรยากาศรอบๆ

มีเปลนอนได้ ตามอัธยาสัย

หน้าตาเตียง 3,500 นอน 4 คน แยก หญิงๆ ชายๆ ห้องน้ำในตัว มีแยกข้างนอกอีก มีรวมสะอาดจ้า

นี่เราปูเอง ตอนเข้ามา จะมีชุดเครื่องนอนใหม่ๆมาวางไว้ให้ เอ๊ะ หรือเค้ามาปูให้ทีหลัง ไม่แน่ใจ

แต่กลิ่นดีจ้ะ

มีพัดลม บางคืนฝนตก หนาวเลย ที่พักในเขา บรรยากาศดี 

นี่ก็พัดลม มีโต๊ะเขียนหนังสือ โคมไฟ

ห้องที่เราอยู่มีสองชั้น 

เจ้าของที่พักจะทำอาหารเอง หุงข้าว ทำกับเข้า เอง

Credit : Rambutan TV 

FB : https://www.facebook.com/rambutantelevision

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook